Nie wszyscy pójdziemy do raju

Z puszką jasnego pełnego piwa, różańcem w drugiej dłoni, papierosem w ustach oraz dźwiękami Aerosmith w tle, trzy dziewczyny wyruszają w trasę starym oplem przez Polskę. Ta podróż przez powiatowe miasteczka jest dla nich okazją do odkrywania siebie nawzajem. Jedna z nich, narratorka, opowiada historie ze swojego życia, poczynając od pierwszych doświadczeń szkolnych, przez pierwsze przyjaźnie, aż po pierwsze miłości. Ta droga przez wspomnienia z lat dziewięćdziesiątych i dwutysięcznych staje się głęboką refleksją nad tożsamością, płcią i klasą społeczną. Jednocześnie książka ukazuje skomplikowaną naturę homoerotycznych pragnień, które początkowo są tłumione przez heteronormatywne zasady, a z czasem ujawniane przez drobne gesty i pocałunki, aby ostatecznie zostać otwarcie wyrażone podczas tej podróży. Ich celem podróży jest Radom, ale prawdziwym dążeniem jest przekraczanie granic, afirmacja siebie i ekstaza wolności.