Nano

<p>Będę szczera. Kiedy zaczęłam czytać tę książkę i dowiedziałam się, że główną bohaterką będzie ponownie Pia Grazdani, młoda kobieta z zaburzeniami społecznymi, którą Cook przedstawił w jednej z poprzednich książek, “Polisie śmierci”, miałam ochotę rzucić ją i zapomnieć raz na zawsze. W ogóle nie podobała mi się ona do tego stopnia, że czytanie o jej historii było dla mnie fizycznie bolesne. Muszę czuć jakąś empatię z wiodącą postacią lub postaciami w książce, inaczej nie czerpię z niej przyjemności. Jednak podjęłam próbę i dałam szansę “Nano”.</p><p>Cóż, Pia powraca i jest tak samo niepokorna jak zawsze, ale nie można jej nie podziwiać za jej tupet i determinację, by dotrzeć do sedna każdej niebezpiecznej sytuacji, nie myśląc o własnym bezpieczeństwie. Tym razem, osoba, z której uczuciami się zmagała, to bogaty i potężny kobieciarz, który jest jej szefem i przywykł do tego, że zdobywa kobiety, a następnie odrzuca je na bok, więc byłam bardziej skłonna jej kibicować. Chociaż George, “love intrest” z poprzedniej książki, powrócił w “Nano” i nadal gotów rzucić wszystko i pobiec na ratunek Pii, to jego wątek rozegrany jest na szczęście inaczej, niż można byłoby się spodziewać. Wszystko to dzięki temu, że wprowadzono nową postać - doktora Paula Caldwella. Dr Caldwell zaprzyjaźnia się z Pią (jest gejem, więc nie grozi mu seksualne zauroczenie, jak to ma miejsce w przypadku każdego innego mężczyzny) i jest na tyle zainteresowany jej historią, by jej pomóc. Pia pracuje teraz jako badaczka dla tytułowej korporacji Nano, laboratorium badawczego zajmującego się nanotechnologią. Praca, którą wykonuje, jest zgodna z prawem i chociaż jest świadoma, że w końcu zostanie wykorzystana do pomocy w leczeniu chorób, nie jest świadoma, że Zachary Berman, właściciel Nano, połączył siły z chińskim rządem, aby przyspieszyć wydanie leku i ominąć zatwierdzenie przez odpowiednie instytucje. Co gorsza, eksperymentuje on na ludziach. Kiedy Pia odkrywa tę intrygę, staje się zagrożeniem, które trzeba wyeliminować.</p><p>Książka trzyma w napięciu, szczególnie pod koniec, kiedy kolejne wydarzenia się nawarstwiają. Kiedy wszystko zmierza ku końcowi, książka kończy się nagle. Nie wiadomo, co tak naprawdę się stało. Oczywiście, pozostawia to idealną sytuację na kontynuację w innej książce, ale nagłość, z jaką się zakończyła, zaskoczyła mnie i nieco zirytowała.</p><p>Muszę jednak powiedzieć, że “Nano” naprawdę mi się podobało &nbsp;- znacznie bardziej niż poprzednia książka z serii. Mam nadzieję, że kiedyś powstanie kontynuacja, a Pia zostanie rozwinięta jeszcze bardziej jako bohaterka. Te historie mają w sobie ogromny potencjał i myślę, że Robin Cook nie powiedział tutaj ostatniego słowa.&nbsp;</p>

<p>Robin Cook po raz kolejny dostarczył opowieść, która wydaje się wyprzedzać swoje czasy. W 2012 roku, kiedy “Nano” po raz pierwszy zostało opublikowane w Ameryce, temat nanotechnologii musiał być dużo mniej rozwinięty, niż współcześnie - na pewno ten temat nie trafiał jeszcze do mediów głównego nurtu. Książka ta musiała więc przerażać bardziej w swoich czasach, kiedy ta technologia nie była jeszcze tak bardzo znana i zbadana. Ale Cookowi udaje się zbudować satysfakcjonującą książkę pełną napięcia, nawet odrzucając ten konkretny aspekt.&nbsp;</p><p>Zagłębiając się w świat, w którym można stworzyć "nanoboty", które z szybkością i precyzją wykonają każde potrzebne człowiekowi zadanie, czytelnicy po raz kolejny spotykają się z dr Pią Grazdani. Szuka ona czegoś innego, co uspokoi jej umysł (wiemy przecież co spotkało ją w poprzedniej książce…) i chce skupić uwagę na czymś nowym, więc podejmuje pracę w Nano.</p><p>Jest to firma, którą niektórzy nazwaliby wyjątkowym rajem na ziemi. Finansowana z miliardów dolarów i z ogromnymi środkami bezpieczeństwa, aby utrzymać w tajemnicy najnowsze osiągnięcia naukowe. Pia jest niesamowicie zaskoczona intensywnością pracy, jaką wykonują i rozmachem działań korporacji. Wkrótce staje się częścią grupy, która pracuje nad stworzeniem maleńkich, ledwo dostrzegalnych "robotów", które mają zdolność zabijania wirusów i bakterii wszelkiego rodzaju. Odkrycia te mogą okazać się niezwykle przydatne dla wielu ludzi, dlatego jest tak bardzo chronione.</p><p>Im bardziej Pia zagłębia się w pracę w instytucie, tym więcej zaczyna słyszeć i spotykać ludzi, którzy wydają się być w znacznie "mroczniejszym" miejscu niż ona sama, i zaczyna dostrzegać wszystkie sposoby, w jakie ta szczególna nauka może zaszkodzić zamiast pomóc. Pia odkrywa jeszcze więcej niepokojących tajemnic dotyczących tej technologii i tego, jak może ona dosłownie przetestować wytrzymałość człowieka - tak bardzo, że może on stać się istotą, która może wyrządzić krzywdę innym.</p><p>“Nano” to książka porywająca, ekscytująca, przerażająca i niezwykle… denerwująca. Parę razy naprawdę zirytowałem się zachowaniami bohaterów, a w szczególności głównej postaci. Po raz kolejny Robin Cook przybliża jasną i ciemną stronę nauk medycznych i technologii. A najstraszniejsze jest to, że Cook jako człowiek związany z dziedziną medycyny może wiedzieć nieco więcej, niż my, przeciętni śmiertelnicy…</p>