Najlepsi z najlepszych, Gwiazdy Mundialu

<p>Tytułowy „Najlepsi z najlepszych, Gwiazdy Mundialu” to szczegółowe omówienie przez Tomasza Gawędzkiego osiągnięć zawodników wybranych do najlepszej „11” Mistrzostw Świata w Katarze. Podobne plebiscyty często budzą emocje, zwłaszcza że nie sposób jakkolwiek miarodajnie ocenić wkładu poszczególnych zawodników w osiągnięcia drużyny narodowej. Piłka nożna to sport zespołowy. Jeśli pomocnik nie poda piłki do napastnika, bramka nie padnie, a jeśli obrońcy nie zachowają czujności, bramkarz będzie bezradny wobec naporu przeciwnika. Mimo to „11” turnieju często elektryzuje kibiców po zakończonej rywalizacji o złoty Puchar Świata, a debaty wokół niej trwają miesiącami!</p><p>Wśród wyróżnionych piłkarzy, przedstawionych bliżej przez Tomasza Gawędzkiego w książce „Najlepsi z najlepszych, Gwiazdy Mundialu”, moją uwagę zwrócił https://******.**. zawodnik reprezentacji Francji i Atletico Madryt, Antoine Griezmann. To niewiarygodne, ale piłkarz występujący na co dzień z numerem „7” całkowicie przemeblował swoją grę na Mistrzostwach Świata w Katarze. Kibice pamiętający występy Antoine’a Griezmanna z FC Barcelony, mogli jedynie przecierać oczy ze zdumienia, oglądając francuskiego zawodnika na Mundialu w Katarze. To nie napastnik, nie „dziesiątka”, to również nieskrzydłowy i nie pomocnik. Didier Deschamps sprawił, że zawodnik reprezentacji Francji przemienił się w bestię o szalonej wręcz uniwersalności, co pozwoliło wykorzystać piłkarską inteligencję i umiejętność poruszania się na boisku, zawodnik ubrany do „11” turnieju w Katarze."3 asysty i trzy kluczowe podania Antoine'a Griezmanna, szczegółowo przedstawione przez Tomasza Gawędzkiego w książce „Najlepsi z najlepszych, Gwiazdy Mundialu”, nie pozostawiają wątpliwości, że nominacja do miana „najlepszych z najlepszych” nie była przypadkowa w przypadku reprezentanta Francji. Warto dodać, że występ Antoine'a Griezmanna okazał się spektakularny nie tylko z uwagi na liczby w ofensywie, ale przede wszystkim na ciężką pracę w defensywie. Autor książki „Najlepsi z najlepszych, Gwiazdy Mundialu” szczegółowo charakteryzuje grę francuskiego zawodnika, wskazując https://******.** że nigdy wcześniej kibice piłkarscy nie mieli okazji zobaczyć takiej wersji Antoine'a Griezmanna. Tomasz Gawędzki interpretuje pozycję na boisku gracza Trójkolorowych jako „pomocnika box to box”, co jeszcze przed Mundialem byłoby nie do pomyślenia. Kibice Barcelony mogą tylko się dziwić, że wspomniany zawodnik nie grał w tym stylu w Barcelonie, gdzie został sprowadzony za kwotę 100 milionów euro! To już historia, a teraz rzeczywistość umożliwia dostrzeganie w Antoine'ie Griezmannie zawodnika wszechstronnego, gotowego nie tylko rozstrzygać mecze, ale również ciężko pracować na boisku w obronie. Kto wie, być może na oczach świata w Katarze objawił się zawodnik, który w kolejnych latach poprowadzi reprezentację Francji do kolejnych wielkich zwycięstw?</p><p>Jeśli chodzi o ogólną ocenę „11” Mistrzostw Świata, zaprezentowaną przez Tomasza Gawędzkiego w książce „Najlepsi z najlepszych, Gwiazdy Mundialu”, to próżno szukać większych kontrowersji. Linia napadu w osobach Leo Messiego oraz Kyliana Mbappe nie budzi żadnych wątpliwości: obaj piłkarze podczas Mundialu w Katarze zdobyli razem 15 bramek i zanotowali 5 asyst. W pomocy obok wspomnianego Antoine'a Griezmanna znalazł się https://******.**. reprezentant Argentyny, Alexis Mac Allister. Czy to niespodzianka? Autor książki „Najlepsi z najlepszych, Gwiazdy Mundialu” wyjaśnia, że wybór zawodnika Albicelestes to nie tylko pokłosie złotego medalu Argentyny, ale również hołd dla jedności, jaką zaprezentowała drużyna Leo Messiego w turniejowej drabince. Tomasz Gawędzki przekonuje, że obecność piłkarza PSG w kadrze Argentyny dawała ogromne szanse na koniec triumf, ale niezbędni byli zadani od czarnej roboty. To rzecz właściwa dla drużyn narodowych Argentyny oraz Brazylii, że obie reprezentacje często mają zbyt wielu zawodników, którzy pięknie na pianinie grają, a zbyt mało tych, którzy owo pianino chętnie będą nosić. Alexis Mac Allister, zawodnik występujący na co dzień w angielskim klubie Brighton &amp; Hove Albion, nie miał ambicji, aby na oczach świata robić ruletkę i ośmieszać rywali. Zamiast tego, jak słusznie opisuje Tomasz Gawędzki w książce „Najlepsi z najlepszych, Gwiazdy Mundialu”, Argentyńczyk zrobił dokładnie to, czego od niego oczekiwano. Biegał, przeszkadzał rywalom, a kiedy miał piłkę, oddawał do Leo Messiego lub Angela Di Marii. To właśnie po podaniu pomocnika Albicelestes, drugi z wyżej wymienionych piłkarzy zdobył bramkę w finale przeciwko Francji.</p><p>Moja dziewczyna zapytała, po co kupiłem książkę „Najlepsi z najlepszych, Gwiazdy Mundialu”. Życie, zwłaszcza piłkarskie, biegnie bardzo szybko, a wczorajszych meczów nikt nie pamięta, wypatrując już kolejnych spotkań o wielką stawkę. Może tak, ale Mistrzostwa Świata to zupełnie inna bajka. Mecz finałowy pomiędzy Francją i Argentyną będzie pamiętany przez dekady. Spodziewam się, że za kilka lat sięgnę po książkę „Najlepsi z najlepszych, Gwiazdy Mundialu” i może się wzruszę, może dopadnie mnie nostalgia. Mistrzostwa Świata w Katarze były jednym z najlepszych turniejów piłkarskich w historii świata.</p>

<p>Jeszcze przed turniejem Mistrzostw Świata w Katarze kupiłem trzy książki należące do serii Gwiazdy Mundialu. Autorzy szczegółowo omówili najważniejszych zawodników poszczególnych formacji, których wskazywali jako gwiazdy nadchodzącego Mundialu w Katarze. Niektóre z typów się sprawdziły, inne okazały się nietrafione. Gary Lineker powiedział kiedyś, że „piłka nożna to taki sport, gdzie grają wszyscy, a na końcu i tak wygrywają Niemcy”. Nie tym razem! Reprezentacja Niemiec okazała się największym rozczarowaniem obok Belgii na Mistrzostwach Świata w Katarze. Obie reprezentacje mogły na dobrą sprawę wystąpić nawet w finale, tymczasem zakończyły zmagania na etapie grupowym. A przecież w książce „Gwiazdy mundialu. Pomocnicy i obrońcy” autorzy zachwycali się https://******.**. nad linią pomocy drużyny niemieckiej, gdzie występują takie tuzy futbolu jak Joshua Kimmich czy Leon Goretzka. Próżno szukać wspomnianych wcześniej nazwisk wśród najlepszych piłkarzy turnieju Mistrzostw Świata w 2022 roku. Tym razem Tomasz Gawędzki treścią książki „Najlepsi z najlepszych, Gwiazdy Mundialu” proponuje kibicom szczegółowe omówienie sylwetek piłkarzy uznanych za kluczowych dla rozstrzygnięć związanych z Mundialem w Katarze. Wiemy już, że nie ma wśród nich Niemców i Belgów. Dodam również, że próżno wśród wyróżnionych poszukiwać Biało-Czerwonych. Kto zatem okazał się niespodzianką, a kto spełnił oczekiwania kibiców?</p><p>Podobne plebiscyty jak ten związany z wyborem najlepszej „jedenastki” turnieju finałowego w ramach Mistrzostw Świata często obarczone są kontrowersjami. Za to właśnie kochamy piłkę nożną. Zwycięzcą może być tylko jeden i została nim reprezentacja Argentyny, ale już wybór najlepszych zawodników determinuje subiektywna, a przez to często kontrowersyjna decyzja oficjeli FIFA. Tomasz Gawędzki w książce „Najlepsi z najlepszych, Gwiazdy Mundialu” wymienia i opisuje szczegółowo każdego z wybranych piłkarzy do najlepszej „jedenastki” turnieju. Wśród nich są: Dominik LIVAKOVIĆ - Achraf HAKIMI, Josko GVARDIOL, Nicolas OTAMENDI, Theo HERNANDEZ - Sofyan AMRABAT, Rodrigo DE PAUL, Antoine GRIEZMANN, Luka MODRIĆ - Kylian MBAPPE, Lionel MESSI.</p><p>Byłem szalenie ciekawy, w jaki sposób autor książki „Najlepsi z najlepszych, Gwiazdy Mundialu” uzasadnił wybór niektórych piłkarzy. Na przykład bramkarz reprezentacji Chorwacji, Dominik Livaković, został wybrany do „jedenastki” turnieju, mimo że najlepszym bramkarzem turnieju został reprezentant Argentyny, Emiliano Martinez. Skąd ten dysonans? FIFA przyzwyczaiła kibiców, że wiele nagród często ma na celu spełnienie oczekiwań kibiców. Tomasz Gawędzki w książce „Najlepsi z najlepszych, Gwiazdy Mundialu” opisuje https://******.**. ćwierćfinałowe spotkanie Chorwacji z Brazylią, wygrane przez drużynę z Europy po rzutach karnych 2:1 oraz półfinałowe spotkanie drużyny z Bałkanów z Argentyną, przegrane wysoko, bo aż 0:3. Finalnie Chorwacja zdobyła brązowy medal, co jest ogromnym sukcesem drużyny narodowej reprezentującej zaledwie 5-milionowy, europejski kraj. Trudno jednak nie odnieść wrażenia, że przy okazji Mundialu w Katarze w zasadzie nie ujawnił się żaden bramkarz, który skutecznie skupiłby na sobie oczy świata za sprawą wspaniałych interwencji. Wybór Livakovicia do „jedenastki” Mundialu, czy wyróżnienie Emiliano Martineza jako najlepszego bramkarza Mistrzostw Świata 2022 wynikał trochę z braku lepszych kandydatur. Dość powiedzieć, że nawet reprezentant Polski, Wojciech Szczęsny z uwagi na swoje występy w Katarze bywał regularnie wyżej oceniany niż wspomniana dwójka. Można zatem nie zgadzać się z wyborami FIFA i polemizować w tym zakresie, jednak za kilka lat książka Tomasza Gawędzkiego pod tytułem „Najlepsi z najlepszych, Gwiazdy Mundialu”, będzie słodkim wspomnieniem po jednym z najlepszych Mundiali w historii piłki nożnej. Średnia bramek blisko 2,7 na mecz wyraźnie wskazuje, że nie był to turniej bramkarzy. W ogóle mam wrażenie, że linia defensywna brzmi nieco egzotycznie. Autor książki „Najlepsi z najlepszych, Gwiazdy Mundialu” szczegółowo opisuje https://******.**. występy na Mundialu w Katarze Josko Gvardiola, również reprezentanta Chorwacji. Zawodnik RB Lipsk już po trzydziestodniowym turnieju bywał łączony https://******.**. z Realem Madryt, co przesądza o braku kontrowersji związanych z nominacją chorwackiego obrońcy do „jedenastki” turnieju w Katarze.</p><p>Atutem książki „Najlepsi z najlepszych, Gwiazdy Mundialu” pozostaje nie tylko treść zaprezentowana przez Tomasza Gawędzkiego, ale również forma wydania publikacji. Mnóstwo tabelek ułatwia poruszanie się po osiągnięciach piłkarzy, z kolei kolorowe ilustracje umożliwiają retrospekcję dla kibiców śledzących Mistrzostwa Świata w Katarze. Wspomniany wcześniej Josko Gvardiol występował na Mundialu w charakterystycznej masce na twarzy. Ilustracje przedstawiające chorwackiego obrońcę w pojedynkach główkowych nie bez powodu wywołują skojarzenia z Batmanem!</p>