Na polu chwały

Tłem dla wydarzeń przedstawionych w powieści „Na polu chwały” jest zmierzch XVII wieku: jest to czas, gdy Rzeczpospolita znajduje się u kresu swojej potęgi, wielkimi krokami zbliża się odsiecz Wiednia, wielkie zwycięstwo polskiego oręża.

Bohaterami tej książki są Jacek Taczewski oraz Anna Siemińska. Mężczyzna jest zubożałym szlachcicem, dziedzicem samego Michała Wołodyjowskiego, rycerzem prawym i biegłym w posługiwaniu się sztuką szermierki. Kobieta to z kolei panna piękna, dobra i szlachetna, którą wielką estymą darzy pan Jacek.

Między ta dwójką wywiązują się na kartach powieści dramatyczne nieporozumienia, podłe spiski, pojedynki i potyczki, pojawiają się również nieroztropni wojacy, przebiegli starcy, bezwzględni kawalerowie, a nawet nieco dziki i nieokrzesany... ksiądz – były żołnierz.

Sienkiewicz we właściwy sobie, porywający i mistrzowski sposób plącze losy bohaterów, piętrzy przed nimi kolejne przeszkody, nie dając jednocześnie kochającym się sercom zaznać spokoju i radości; aż do ostatnich stronic książki trzyma w napięciu Czytelnika, który ma w głowie jedno pytanie: czy wszystko dobrze się skończy, a miłość zatriumfuje?