Morderstwo w Lakeview Hall. Kryminalne zagadki panny Beatrice

Sam motyw zagadki, dochodzenia i wszystkiego co jest z tym związane ciekawiło mnie. Naprawdę ze szczerym zainteresowaniem śledziłam cały proces i muszę przyznać, że było to dobrze poprowadzone.

Nie mogę jednak powiedzieć tego samego o tej części obyczajowej. Niestety nie polubiłam bohaterów z wielu powodów ale tym najważniejszym było to, że mnie strasznie irytowali. Naprawdę nieznośni bohaterowie, którzy tak bardzo mięli podkręcone cechy osobowości, że aż to biło po oczach, bo ile można wysłuchiwać, że ona jest taka i taka, a on taki i taki, co przy dużej ilości powtórzeń stało się monotonne i odpychające od tych postaci. Patrząc też na ich wiek to nie byli oni już tak młodzi jak traktowali ich inni w szczególności główną bohaterkę, która swoim zachowaniem, tokiem rozumowania i mówienia, pobiła moje rekordy irytacji.

Wypadali oni też bardzo nienaturalnie, zresztą tak samo jak niektóre dialogi, co w szczególności dało o sobie znać pod koniec tej książki. Po samym już skończeniu mam mocny dylemat jak powinnam ją ocenić.

Humor i zagadka kryminalna to coś świetnego, ale bohaterowie i warstwa obyczajowa niestety dla mnie na nie, więc doszłam do wniosku, że dam jej trochę więcej niż połowe skali.

Sam język był przyjemny ,jednak chyba nie na tyle aby sięgnąć po kolejny tom z tej serii i męczyć się z tą bohaterką.