Miłość mojego (nie)życia

Jak można odnaleźć miłość swojego życia, kiedy już przekroczyło się granicę śmierci? Ta pełna serca historia przedstawia się z perspektywy Delphie, która, mimo iż opuściła ziemski świat w dość niezręczny sposób — dławiąc się mikrofalowym burgerem — teraz staje przed kolejnym zaskoczeniem w zaświatach, ubrana w obciachową piżamę.

Spotyka tam najprzystojniejszego mężczyznę, jakiego kiedykolwiek widziała, zarówno w życiu, jak i po śmierci. Kiedy zaczynają rozmowę, wszystko wokół traci znaczenie, ale ich znajomość jest krótka — okazuje się, że mężczyzna trafił do zaświatów przez pomyłkę i natychmiast zostaje odesłany z powrotem na ziemię. Dla Delphie, która liczyła na możliwość romansu po śmierci, jest to spore rozczarowanie.

Jednak kiedy nadarza się okazja, by wrócić do świata żywych i znaleźć tego tajemniczego nieznajomego, Delphie chwyta ją, gotowa stawić czoła wyzwaniu odnalezienia swojej potencjalnej bratniej duszy. Nic nie jest jednak proste — ma na to zaledwie dziesięć dni.

Dziesięć dni, by go odszukać i zdobyć jego serce. Problem w tym, że on nie pamięta ich spotkania. Delphie zwraca się o pomoc do Coopera, swojego sąsiada z dołu. Wspólnie przemierzają Londyn, przeszukując każdy jego zakątek. W trakcie tej podróży Delphie stopniowo odkrywa, że życie, które dawniej ignorowała, może mieć więcej do zaoferowania, niż sobie wyobrażała.