Listy 1959-1998

Pierwsze wydanie korespondencji między Sławomirem Mrożkiem a Gustawem Herlingiem-Grudzińskim to wyjątkowy zapis historii dwóch gigantów polskiej literatury skazanych przez los na emigrację. Począwszy od lat 1959 do 1998, ich listy stanowią fascynujący dokument, który daje wgląd w życie i twórczość obu pisarzy. Listy te są niezwykle szczere, przepełnione zarówno humorem, jak i momentami głębokiego smutku. Z czasem z zawirowań literackich, kulturalnych i politycznych wyłania się obraz nie tylko znakomitych autorów, ale przede wszystkim bliskich sobie ludzi, dla których ironią stała się bronią w walce z twardą rzeczywistością.

Czy jest to spotkanie dwóch samotności? Chyba nie całkiem, bo choć Lidia Croce, żona Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, pozostaje w cieniu, równie istotne są dla tej korespondencji Maria Obremba i Susana Osorio, żony Sławomira Mrożka. Również postaci takie jak Chiaromonte, Gombrowicz i Tarn są obecne w tej epistolarnej wymianie myśli. Może więc trafniej byłoby powiedzieć o spotkaniu dwóch milczeń. Mrożek i Herling to bowiem pisarze o skomplikowanej psychice, bardzo trudni do całkowitego zrozumienia. Jednakże, w tym zbiorze listów, obejmującym prawie czterdzieści lat relacji, w tym także rozkwitającej przyjaźni, widoczne jest przełamywanie zasłon milczenia. Coś musiało przyciągnąć tych dwóch zamkniętych w sobie ludzi do siebie nawzajem, gdyż z biegiem czasu formalne "panowie" ustępują miejsca bardziej osobistym "Gustaw" i "Sławek", a w ich listach można dostrzec oznaki wzajemnej troski.