Sławomir Mrożek - sylwetka autora

Sławomir Mrożek urodził się w Borzęcinie jako syn kierownika poczty, Antoniego Mrożka, oraz Zofii Kędzior, która pochodziła z rodziny związanej z branżą mleczarską. Był jednym z trójki dzieci państwa Mrożków, mając brata Jerzego i siostrę Litosławę. Artystyczną karierę rozpoczął w 1950 roku jako rysownik, a od 1953 roku publikował swoje prace w "Przekroju". Jego pierwsze literackie kroki to zbiory opowiadań "Opowiadania z Trzmielowej Góry" oraz "Półpancerze praktyczne".

W 1953 roku podpisał tzw. Apel Krakowski, wspierający władze PRL w kontekście pokazowego procesu duchownych. W 1963 roku wyjechał z żoną do Włoch i podjął decyzję o niepowrocie do kraju, a po pięciu latach osiedlił się we Francji, uzyskując w 1978 roku obywatelstwo. Wyrażał swoje niezadowolenie polityczne, m.in. protestując przeciwko interwencji w Czechosłowacji i wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce.

W latach 1989–1996 mieszkał w Meksyku, po czym na krótko powrócił do Polski. W 2002 roku przeszedł udar, który spowodował afazję, ale po trzyletniej terapii odzyskał zdolność mowy i pisania, czego dowodem jest jego autobiografia. W 2008 roku z powodów zdrowotnych powrócił do Francji, zamieszkując w Nicei.

Jego debiutancka sztuka teatralna, "Policja", wydana w 1958 roku, osadzona jest w absurdalnej rzeczywistości, co stało się jego znakiem rozpoznawczym. Jego najbardziej znana sztuka "Tango" z 1964 roku zdobyła światową renomę i była wystawiana na wielu scenach. Mrożek zyskał uznanie jako czołowy europejski satyryk, posługując się groteską i humorem, obnażał nonsens współczesnego świata. Wiele z jego dzieł, takich jak "Policja", "Męczeństwo Piotra Oheya", "Tango" czy "Striptiz", zostało przetłumaczonych na obce języki i grano je na międzynarodowych scenach.

Sławomir Mrożek zmarł 15 sierpnia 2013 roku w Nicei. Jego prochy spoczęły w Panteonie Narodowym w Krakowie, a uroczystości pogrzebowe w kościele Świętych Piotra i Pawła w Krakowie przewodniczył kardynał Stanisław Dziwisz.