Władysław książę opolski, wieluński, kujawski, dobrzyński, pan Rusi, palatyn Węgier i namiestnik Polski

Władysław Opolczyk (1326/1330-1401), wywodzący się z górnośląskiej linii Piastów, odgrywał istotną rolę w historii kilku krajów Europy Środkowo-Wschodniej. Jego kariera, znaczona zarówno osobistymi zdolnościami, jak i wsparciem ze strony dworu węgierskiego, sprawiła, że stał się jednym z wybitniejszych władców drugiej połowy XIV wieku. W różnych regionach Europy, począwszy od Węgier, poprzez Ruś Czerwoną, ziemię wieluńską, dobrzyńską, Kujawy, aż po swoje dziedziczne księstwo opolskie, dał się poznać jako wydajny gospodarz i kompetentny organizator. Jednakże jego wybory polityczne, zwłaszcza pod koniec życia, wiązały się z działaniami na niekorzyść Królestwa Polskiego, co zaważyło na jego negatywnej opinii w polskiej historiografii.

Ta książka, będąca pierwszą pełną monografią Władysława Opolczyka od ponad 120 lat, jest próbą zmiany tego ugruntowanego wizerunku. Autor, korzystając z bogatej bazy źródłowej i najnowszych badań, stara się przedstawić bardziej zrównoważony obraz księcia. Podkreśla jego osiągnięcia na polu gospodarczym i kościelnym, w tym fundację klasztoru paulinów na Jasnej Górze. Chociaż nie zamierza usprawiedliwiać jego błędnych decyzji prowadzących do upadku, próbuje zrozumieć polityczne motywy jego działań.