Kingsbane. Zguba królestwa

„Kingsbane” to kontynuacja „Furyborn”, czyli mojej kwietniowej miłości. Ogromnie czekałam na ten tom i mimo że oceniam go trochę gorzej niż pierwszy, to nie czuję zawodu.<br> <br> Mam wrażenie, że akcja była trochę nierównomiernie rozłożona. Perspektywę Rielle tak jak poprzednio, czytało mi się wyśmienicie. Opiewała ona w mnóstwo interesujących wydarzeń i zwrotów akcji. W dodatku sama bohaterka jest dla mnie dużo bardziej ciekawa przez jej konflikt wewnętrzny, bo stąpa na granicy dobra i zła. Natomiast perspektywa Eliany czasem trochę mnie nużyła, a ona sama sprawiała wrażenie wiecznie użalającej się nad sobą. Czekam na moment, gdy w końcu odkryje w sobie siłę.<br> <br> Bardzo podobało mi się, że autorka zdecydowała się na dodanie kilku rozdziałów z perspektywy innych bohaterów. Czytałam to z niezwykłym zainteresowaniem, a szczególnie perspektywę Coriena 😏 Pozwoliło nam to poznać wydarzania i główne bohaterki z innego punktu widzenia, poproszę tego więcej w kolejnym tomie.<br> <br> A jak już mówimy o Corienie, to mam do niego ogromną słabość 🫠 Nic nie mogę na to poradzić, że moje serce zawsze zdobywają czarne charaktery. Ogromnie cieszę się, że w tym tomie mogliśmy poznać go trochę bardziej. Jego relacja z Rielle jest 🥵 Przepraszam Audric, ale nie masz podjazdu do niego. Mam wrażenie, że w finałowym tomie dostaniemy dużo ich wspólnych scen 😏🔥<br> <br> „Kingsbane” nie sprawiło, że mój mózg pracował na najwyższych obrotach i rozważał różne teorie. W sumie nic specjalnie mnie nie zaskoczyło (oprócz zakończenia). Jedna scena, a raczej wnioski, które wysunęłam, sprawiły że wyglądałam tak: 😮<br> <br> Zakończenie totalnie zmiażdżyło mi serce. Rozszarpało je, zgniotło, pokroiło, totalnie złamało. Zupełnie tego się nie spodziewałam. Musiałam powstrzymywać łzy. Następnie przez 43 minuty stania w korku przeżywałam je raz za razem. Nie potrafiłam przyjąć tego do wiadomości. Do tej pory boli mnie, jak o tym pomyślę. Mam pewną teorie co do niego i lepiej, aby się sprawdziła, bo w innym wypadku ostatni tom zrobi fikołka z piątego piętra.<br> <br> Słyszałam, że na finałowy tom nie przyjdzie nam długo czekać i mam nadzieję, że to prawda, bo moje serce nie zazna spokoju, dopóki go nie przeczyta.