Kryminały przedwojennej Warszawy

W miejscowości N., niedaleko czesko-słowackiej granicy, w latach 30. XX wieku, Andrzej Krasnolicki postanawia spędzić swój urlop. Na miejscu szybko nawiązuje znajomość z tajemniczą Martą Dalle i jej nie mniej tajemniczym wujem, byłym wojskowym, który został w niejasnych okolicznościach wyrzucony ze służby w Warszawie. Żyjąc w strachu przed zamachem na swoje życie, wuj osiedla się w N. Niestety, jego obawy materializują się, gdy zostaje otruty. Kto mógł chcieć jego śmierci? Marta staje się jednym z głównych podejrzanych, gdyż interesuje się książkami dotyczącymi trucizn. W międzyczasie Krasnolicki odkrywa, że zakochał się w Marcie, lecz jednocześnie ujawnia swoją prawdziwą tożsamość jako inspektor policji śledczej.

W fragmencie książki pułkownik, walcząc ze swoją chorobą, zdaje sobie sprawę, że nie tylko ma wrogów, ale także osoby, które żywiły do niego uczucia, choć żadna z nich nie jest obok niego w tej trudnej chwili. Podczas rozmowy z Andrzejem, pułkownik w sposób melancholijny przygląda się fotografii młodej kobiety, wspominając o problemach zdrowotnych i gorzkim smaku w ustach. Marta w milczeniu podaje mu kubek z mlekiem, a Andrzej sugeruje mu konsultację z lekarzem, próbując znaleźć rozwiązanie zagadkowej sytuacji.