Agent policyjny

Na początku XX wieku nad Wisłą w Jabłonnie rybacy odnajdują ciało człowieka w nietypowej stalowej zbroi i ze łyżwami na nogach. Nieoczekiwanie, pojawia się dziennikarz, który identyfikuje zmarłego jako Hektor Blau, znanego i rozpoznawalnego policjanta. Kazimierz Laskowski, po nabyciu pamiętnika Blaua, zaczyna rekonstruować jego dochodzenia, odkrywając, że Blau miał skomplikowane relacje z przestępczym półświatkiem, był bowiem podatny na ich wpływy w zamian za ukrywanie lub opóźnianie prowadzenia niektórych spraw. Niemniej jednak, Blau odnosił także sukcesy w zwalczaniu kryminalistów. Jego życie prywatne, naznaczone udziałem w różnych orgiach, zniszczyło jednak jego reputację. Hektor Blau wydaje się być niemalże lustrzanym odbiciem komisarza Wiktora Grna, który działał w podobny sposób w tym samym okresie. Prawdopodobnie chodzi tutaj o tę samą osobę, przy czym Laskowski, pisząc, zmienił nazwisko z Grna na Blau.

Fragment książki ukazuje dramatyczny dialog, gdzie policyjne działania i presja na bohatera rozmowy wzbudzają emocje i napięcie. Żyd, przerażony i zdezorientowany, waha się przed spełnieniem poleceń, pytając o powody, mając poczucie braku powodów do opuszczenia swojego domu. Mimo jego sprzeciwu, Blau stanowczo nalega, by udał się z nim i jego kolegami do cyrkułu, pozostawiając wyjaśnienie sytuacji na późniejszy czas. Dialog ilustruje napięcia, społeczne i osobiste, jakie dominują w tej złożonej historii.