Kraków 1914

Na przedpolach Krakowa, w listopadzie i grudniu 1914 roku, rozegrała się kluczowa bitwa, której przebieg i znaczenie są mało znane większości Polaków. To właśnie tutaj wojska austro-węgierskie skutecznie powstrzymały główne uderzenie rosyjskiej ofensywy jesiennej. Specjalne zasługi tej potyczki wykraczają poza ocalenie miasta przed zajęciem przez Rosjan. Sukces odniesiony pod Krakowem utorował drogę do zwycięstw w późniejszych starciach pod Limanową na początku grudnia 1914 roku i pod Gorlicami w maju 1915 roku. Dzięki temu, walki na froncie wschodnim I wojny światowej przeniosły się na inne tereny, takie jak Wschodnia Galicja, Litwa i Wołyń, nie wracając już pod Kraków.

Dla armii austro-węgierskiej bitwa ta była pierwszym znaczącym zwycięstwem. Oprócz odzyskania strategicznej inicjatywy, przyniosła także wzrost wartości bojowej i morale wśród żołnierzy. Udało się wzmocnić spójność wielonarodowej armii, poprawiając jej poważanie w oczach niemieckiego sojusznika i tłumiąc defetystyczne nastroje, które były odczuwalne zwłaszcza wśród polskiego społeczeństwa Galicji. Dla Austro-Węgier wygrana ta oznaczała czasowe oddalenie widma klęski wojennej.