Kozacy Zaporoscy

Południowo-wschodnie kresy dawnej Rzeczypospolitej były niegdyś regionem obfitującym w bogactwa naturalne, jednak wojny oraz tatarskie najazdy sprawiły, że obszar ten opustoszał. Uchodźcy szukający schronienia przed wymiarem sprawiedliwości oraz chłopi uciekający od feudalnych obowiązków znajdowali tu azyl. Tak zrodziła się społeczność Kozaków na Zaporożu, z centralnym ośrodkiem w Siczy. Kozacy, zatrudniani przez wojska Rzeczypospolitej, często podejmowali wyprawy na ziemie tureckie, lecz mimo to czuli się marginalizowani, co prowadziło do licznych buntów. Najbardziej znaczące powstanie, kierowane przez Bohdana Chmielnickiego, miało miejsce w 1648 roku, wstrząsając fundamentami wspólnoty polsko-litewskiej. Leszek Podhorodecki w swojej książce w sposób rzeczowy, lecz zarazem fascynujący, przedstawia te krwawe dzieje oraz końcowy podział Ukrainy między Polskę a Rosję. Mimo że temat jest skomplikowany i wciąż budzi kontrowersje, autor potrafi ukazać jego złożoność w przystępny sposób.