Klinika śmierci

"Klinika śmierci" to 460 stron opowieści, która stanowi drugą książkę z kolei w dorobku autora. Ten thriller medyczny, o którym tu mówimy, rozpoczyna sam autor, który chyba nie do końca jest zadowolony ze swojego produktu.<br> <br> Według samego autora, powieść bywa momentami zbyt moralizatorska. Rzeczywiście, są momenty, kiedy odczuwałem, że Coben poszedł zbytnio w politykę, ale myślę, że dla większości nie powinno to stanowić problemu. Coben ostrzega też potencjalnych czytelników, którzy po raz pierwszy spotykają się z jego książkami, żeby wybrali inną. Cóż, chyba się myli :D<br> <br> Choć na samym początku historia skupia się na dwóch osobach pozornie niezwiązanych z kliniką, parze celebrytów Michaelu Silvermanie i Sarze Lowell, wkrótce zostają oni wciągnięci w świat kliniki poprzez swoje powiązania. Wieloletni kumpel Michaela, doktor Harvey Riker, jest jednym z lekarzy w klinice i po, jak się wydaje, samobójstwie dyrektora, decyduje się podczas jakiejś imprezy podzielić z Sarą problemami kliniki. Ona dowiaduje, że pewna grupa ludzi np. wielebny Sanders, starają się oczernić tych, którzy chorują na AIDS. Klinika może zostać pozbawiona rządowych dotacji i ogólnie jej przyszłość stoi pod znakiem zapytania. Michael i Sara stają się bardziej zaangażowani, gdy dowiadują się więcej o tym, co dzieje się w klinice. Pacjenci mający szanse na wyjście z choroby stają się ofiarami brutalnych morderstw. W końcu, Michael i Sarą wchodzą w sam środek morderczej zagadki, gdy u tego znanego koszykarza zostaje zdiagnozowane AIDS. Prawdziwą zagadką dla czytelnika jest odkrycie, kto zamawia seryjnego mordercę, podczas gdy bohaterowie książki starają się poznać tożsamość seryjnego mordercy. Interesującym zabiegiem było pozorne połączenie rozdziałów, gdyż wydawało się, że każdy kolejny zaczyna się tam, gdzie kończył się ostatni. <br> <br> Jak na thriller przystało jest tu wiele scen przemocy opisanych bardzo szczegółowo, szczególnie sceny opisujące morderstwa pacjentów kliniki i dyrektora. Tożsamość mordercy zostaje ujawniona czytelnikowi w prologu, ale inni bohaterowie poznają jego tożsamość dopiero znacznie później. Głównym celem książki jest danie odbiorcy rozrywki. Choć książka opowiada o poważnym problemie, to raczej nie stanowi ognia zapalnego do rozpoczęcia żywej dyskusji. Jednak to nie czyni z niej gorszej powieści. Taka jest specyfika thrillerów i kryminałów, że omawianie problemów poświęcone jest kosztem ekscytującej akcji i myślę, że tego oczekuje czytelnik po książkach Cobena. Sam zacząłem czytać o 20, a skończyłem o 4 nad ranem. Polecam "Klinikę śmierci" również w formie audiobooka :)

"Klinika śmierci" to 460 stron opowieści, która stanowi drugą książkę z kolei w dorobku autora. Ten thriller medyczny, o którym tu mówimy, rozpoczyna sam autor, który chyba nie do końca jest zadowolony ze swojego produktu.<br> <br> Według samego autora, powieść bywa momentami zbyt moralizatorska. Rzeczywiście, są momenty, kiedy odczuwałem, że Coben poszedł zbytnio w politykę, ale myślę, że dla większości nie powinno to stanowić problemu. Coben ostrzega też potencjalnych czytelników, którzy po raz pierwszy spotykają się z jego książkami, żeby wybrali inną. Cóż, chyba się myli :D<br> <br> Choć na samym początku historia skupia się na dwóch osobach pozornie niezwiązanych z kliniką, parze celebrytów Michaelu Silvermanie i Sarze Lowell, wkrótce zostają oni wciągnięci w świat kliniki poprzez swoje powiązania. Wieloletni kumpel Michaela, doktor Harvey Riker, jest jednym z lekarzy w klinice i po, jak się wydaje, samobójstwie dyrektora, decyduje się podczas jakiejś imprezy podzielić z Sarą problemami kliniki. Ona dowiaduje, że pewna grupa ludzi np. wielebny Sanders, starają się oczernić tych, którzy chorują na AIDS. Klinika może zostać pozbawiona rządowych dotacji i ogólnie jej przyszłość stoi pod znakiem zapytania. Michael i Sara stają się bardziej zaangażowani, gdy dowiadują się więcej o tym, co dzieje się w klinice. Pacjenci mający szanse na wyjście z choroby stają się ofiarami brutalnych morderstw. W końcu, Michael i Sarą wchodzą w sam środek morderczej zagadki, gdy u tego znanego koszykarza zostaje zdiagnozowane AIDS. Prawdziwą zagadką dla czytelnika jest odkrycie, kto zamawia seryjnego mordercę, podczas gdy bohaterowie książki starają się poznać tożsamość seryjnego mordercy. Interesującym zabiegiem było pozorne połączenie rozdziałów, gdyż wydawało się, że każdy kolejny zaczyna się tam, gdzie kończył się ostatni. <br> <br> Jak na thriller przystało jest tu wiele scen przemocy opisanych bardzo szczegółowo, szczególnie sceny opisujące morderstwa pacjentów kliniki i dyrektora. Tożsamość mordercy zostaje ujawniona czytelnikowi w prologu, ale inni bohaterowie poznają jego tożsamość dopiero znacznie później. Głównym celem książki jest danie odbiorcy rozrywki. Choć książka opowiada o poważnym problemie, to raczej nie stanowi ognia zapalnego do rozpoczęcia żywej dyskusji. Jednak to nie czyni z niej gorszej powieści. Taka jest specyfika thrillerów i kryminałów, że omawianie problemów poświęcone jest kosztem ekscytującej akcji i myślę, że tego oczekuje czytelnik po książkach Cobena. Sam zacząłem czytać o 20, a skończyłem o 4 nad ranem. Polecam "Klinikę śmierci" również w formie audiobooka :)

Kupowałam "Klinikę śmierci" z myślą "a tania jest, to wezmę", bo wzięłam w stanie widoczne ślady użytkowania za kilka złotych. Miała wątpliwości, czy warto ją czytać. Zazwyczaj pierwsze książki danego autora nie są niczym porywającym. Jak wygląda sytuacja w przypadku drugiej powieści Cobena?<br> <br> Książka rozpoczyna się od dr Bruce'a Greya, który zostaje zabity, a morderstwo upozorowane na samobójstwo. Okazuje się, że Grey wraz ze swoim partnerem dr Harveyem Rikerem są na tropie znalezienia lekarstwa na AIDS. Niestety, skutecznie wyleczeni pacjenci są mordowani przez seryjnego mordercę. Następnie pole akcji przenosi się do Nowego Yorku, gdzie mieszka para celebrytów Sara i Michael, który jest dobrym przyjacielem Rikera. Ojciec Sary, który oddaje się badaniom raka, i Riker stali się przeciwnikami w walce o rządowe fundusze. W między czasie, ksiądz Sanders wykorzystuje chorobę, by głosić, iż o to w ten sposób Bóg zesłał plagę, by ukarać społeczność homoseksualistów. Sprawę morderstw prowadzi porucznik Bernstein.<br> <br> Akcja porusza się dość żwawo i trzymała mnie w napięciu, zastanawiającą się, co będzie dalej. Niestety na koniec Coben gubi się i dostarcza czytelnikowi kilka bardzo podejrzanych zbiegów okoliczności. Byłam jednak całkowicie zaskoczona, gdy dowiedziałam się, kto jest mózgiem wszystkich morderstw. Samo bohaterowie niestety nie są tak wiarygodni jak te z serii o Myronie Bolitarze. Książka ma około ponad 450 stron w wersji broszurowej i wydaje się, że mogłaby mieć chociaż o 100 mniej bez żadnej szkody dla jakości tej pozycji. <br> <br> Jak we wszystkich książkach Cobena, w pewnych momentach myślisz, że wiesz, co się dzieje, ale on rzuca ci całe mnóstwo fałszywych tropów. Mężczyźni odpowiedzialni za morderstwa i spisek są fanatykami, którzy nie cofną się przed niczym, aby osiągnąć swój cel. Po drodze doprowadzają do śmierci niewinnych ludzi, ale to nie ma dla nich żadnego znaczenia w imię sprawy. Wszystko wydaje się nadal aktualne. Czyż nie wystarczy zastąpić ludzi i tematów innymi, a okaże się, że zawsze znajdą się tacy, którzy chcą straszyć ludzi bogiem. Aby zapewnić sobie wygodne życie powołują się na Boga, sprawiedliwość i wszystko, co im tylko wpadnie na język. <br> <br> Koniec końców, "Klinika śmierci" jako thriller spełnił swoje zadanie i sprawił, że czułam emocje i pragnęłam wiedzieć, co wydarzy się na kolejny stronach powieści. Zakończenie podobało mi się, ze względu na morał jaki z sobą niesie. Na pewno sięgnę jeszcze po książki Cobena.

Kupowałam "Klinikę śmierci" z myślą "a tania jest, to wezmę", bo wzięłam w stanie widoczne ślady użytkowania za kilka złotych. Miała wątpliwości, czy warto ją czytać. Zazwyczaj pierwsze książki danego autora nie są niczym porywającym. Jak wygląda sytuacja w przypadku drugiej powieści Cobena?<br> <br> Książka rozpoczyna się od dr Bruce'a Greya, który zostaje zabity, a morderstwo upozorowane na samobójstwo. Okazuje się, że Grey wraz ze swoim partnerem dr Harveyem Rikerem są na tropie znalezienia lekarstwa na AIDS. Niestety, skutecznie wyleczeni pacjenci są mordowani przez seryjnego mordercę. Następnie pole akcji przenosi się do Nowego Yorku, gdzie mieszka para celebrytów Sara i Michael, który jest dobrym przyjacielem Rikera. Ojciec Sary, który oddaje się badaniom raka, i Riker stali się przeciwnikami w walce o rządowe fundusze. W między czasie, ksiądz Sanders wykorzystuje chorobę, by głosić, iż o to w ten sposób Bóg zesłał plagę, by ukarać społeczność homoseksualistów. Sprawę morderstw prowadzi porucznik Bernstein.<br> <br> Akcja porusza się dość żwawo i trzymała mnie w napięciu, zastanawiającą się, co będzie dalej. Niestety na koniec Coben gubi się i dostarcza czytelnikowi kilka bardzo podejrzanych zbiegów okoliczności. Byłam jednak całkowicie zaskoczona, gdy dowiedziałam się, kto jest mózgiem wszystkich morderstw. Samo bohaterowie niestety nie są tak wiarygodni jak te z serii o Myronie Bolitarze. Książka ma około ponad 450 stron w wersji broszurowej i wydaje się, że mogłaby mieć chociaż o 100 mniej bez żadnej szkody dla jakości tej pozycji. <br> <br> Jak we wszystkich książkach Cobena, w pewnych momentach myślisz, że wiesz, co się dzieje, ale on rzuca ci całe mnóstwo fałszywych tropów. Mężczyźni odpowiedzialni za morderstwa i spisek są fanatykami, którzy nie cofną się przed niczym, aby osiągnąć swój cel. Po drodze doprowadzają do śmierci niewinnych ludzi, ale to nie ma dla nich żadnego znaczenia w imię sprawy. Wszystko wydaje się nadal aktualne. Czyż nie wystarczy zastąpić ludzi i tematów innymi, a okaże się, że zawsze znajdą się tacy, którzy chcą straszyć ludzi bogiem. Aby zapewnić sobie wygodne życie powołują się na Boga, sprawiedliwość i wszystko, co im tylko wpadnie na język. <br> <br> Koniec końców, "Klinika śmierci" jako thriller spełnił swoje zadanie i sprawił, że czułam emocje i pragnęłam wiedzieć, co wydarzy się na kolejny stronach powieści. Zakończenie podobało mi się, ze względu na morał jaki z sobą niesie. Na pewno sięgnę jeszcze po książki Cobena.