Klinika śmierci

Harlan Coben nie jest już obcy w świecie pisarskim. Jest jednym z najbardziej utytułowanych amerykańskich autorów na świecie i zdobył już chyba wszystkie najważniejsze amerykańskie nagrody w dziedzinie thrillerów. Coben napisał swój pierwszy thriller, “Mistyfikację” ("Play Dead"), w 1990 roku, ale naprawdę przebił się dzięki serii o Myronie Bolitarze. Swoją drugą książkę, “Klinikę śmierci”, napisał w 1991 roku, ale została ona przetłumaczona na język polski stosunkowo niedawno, wraz z wybuchem popularności tego autora.

Po powrocie doktora Bruce'a Greya z podróży, jego ciało zostaje znalezione w hotelu, w którym się zatrzymał. Wszystko wskazuje na to, że wyskoczył przez okno i tym samym popełnił samobójstwo. Jednak zaprzyjaźniona z Greyem dziennikarka telewizyjna Sara Lowell nie wierzy w to i wraz z detektywem Maxem Bernsteinem wyrusza przeprowadzić śledztwo. Grey był badaczem w szpitalu i wraz z dwoma kolegami odkrył lek przeciwko AIDS, który chcą wprowadzić na rynek. Badania te są oprotestowane z różnych stron, w tym przez znanego pastora. Kiedy kilku pacjentów kliniki zostaje zamordowanych, śmierć Greya staje w zupełnie nowym świetle.

Coben mówił, że teraz mocno krytykuje książkę, którą napisał ponad 20 lat temu. Momentami uważa ją za przestarzałą, jednak zdecydował się na jej ponowną publikację w niezmienionej formie. Oczywiście, widać naleciałości czasu w tej książce, ale dla mnie osobiście to nie przeszkadzało w ogóle.

Tak więc, mimo że jest to dopiero jego druga książka, ogólnie rzecz biorąc, nie ma czego Coben się wstydzić. Historia jest dobrze skonstruowana, styl pisania, podobnie jak w późniejszej twórczości autora, jest przyjemny i w efekcie książkę czyta się bardzo płynnie. Otwarcie książki ma dużo suspensu i od razu wrzuca czytelnika w środek akcji. Późniejsza treść nie jest równie ekscytująca przez cały czas, ale mimo wszystko mnie wciągnęła. Oczywiście akcja jest nieco popsuta przez nazbyt częste zwroty akcji, które sprawiają, że książka jest nieprzewidywalna, ale też i nieco niewiarygodna. Nieco mnie ona nużyła.

Postacie Sary i jej męża Michaela Silvermana są jedynymi w miarę dobrze rozwiniętymi. Pozostali wypadają nieco gorzej, ale mają nieco mniejszą, choć ważną, rolę w opowieści. Mimo to nie można uciec od wrażenia, że to wszystko mogło być lepsze. Być może jest to spowodowane tym, że Coben jeszcze w 1991 roku nie miał dużego doświadczenia w pisaniu.

Harlan Coben kończy swoją książkę w satysfakcjonujący sposób. “Klinika śmierci” to kawał dobrego thrillera, który skutecznie przykuł mnie na kilka dni i pozwolił zapomnieć o codzienności. Szczerze polecam.

Jedno z wczesnych dzieł Harlana Cobena, “Klinika śmierci”, od jakiegoś czasu pozostawało na mojej liście książek, które bardzo pragnę przeczytać. Na szczęście niedawno udało mi się nadrobić tą zaległość i jestem zachwycona - Coben ponownie pozytywnie mnie zaskoczył!

Fabuła zaczyna się od lekarza, który ucieka przed nieznanym wrogiem i szybko udaje mu się wrzucić grubą kopertę do skrzynki na listy. Niedługo potem lekarz nie żyje - został zamordowany. Z zewnątrz wszystko wygląda jak samobójstwo, ale są ludzie, którzy w to wątpią. Wśród nich jest dziennikarka Sara, która ma za sobą pierwszy występ w telewizji. Wraz z policjantem Maxem "Twich" Bernsteinem odkrywa nie tylko pewne powiązania między morderstwami homoseksualistów zarażonych wirusem HIV, ale wszystkie ślady prowadzą także do kliniki badawczej Harveya Rikera. Wkrótce Sara zostaje również osobiście zaangażowana w sprawę, gdyż jej mąż, odnoszący sukcesy i szalenie popularny gracz koszykówki Michael Silverman sam staje się pacjentem kliniki.

"Klinika śmierci" szybko się rozkręca, rozpoczyna się naprawdę mocnym fragmentem, a potem wchodzi na nieco spokojniejsze wody, nie stając się przy tym nudnym. Coben radzi sobie z prowadzeniem wielu postaci naraz, które są opisane w charakterystyczny sposób, dzięki czemu zawsze przyjemnie śledzi się ich losy. Wszyscy są sobie w jakiś sposób znani, a jednak każdy z nich realizuje swoje własne zainteresowania. Trudno mi więc było znaleźć podejrzanego, który mógłby mieć interes w morderstwach, a tym samym w szkodzeniu reputacji kliniki. Gdy tylko wydaje ci się, że jest się na dobrej drodze, by rozwikłać zagadkę Coben natychmiast wywołuje przewrót i zmienia nasze pojęcie o sytuacji. Moim zdaniem momentami za bardzo kombinuje z fabułą, ale w ten sposób sprawa została po raz kolejny naświetlona z różnych perspektyw, a także rozwiązana w sposób zadowalający i kompletny.

Temat AIDS i HIV nie jest już tak palący, ani rozgrzewający świadomość społeczną jak 30 lat temu. W międzyczasie istnieją faktycznie skuteczne leki, za pomocą których można łagodzić skutki choroby, nawet jeśli nie można w pełni się z niej wyleczyć. W swoim thrillerze Coben oddaje różne poglądy w społeczeństwie na temat AIDS i homoseksualizmu, ale także rywalizację wśród lekarzy o fundusze na badania.

"Klinika śmierci" naprawdę bardzo mi się podobała, nawet jeśli Cobenowi można by jeszcze zarzucić, że nieco przedmiotowo podchodzi do opisu kobiet. Widać po prostu, że to powieść, która ma już swoje lata na karku i która dzisiaj po prostu nie mogłaby się pojawić bez jakiegoś drobnego skandalu. Polecam.