Jeremi Wiśniowiecki 1612-1651

Jeremi Wiśniowiecki to postać, która, mimo swej popularności w powieściach historycznych, nie doczekała się jeszcze gruntownej monografii naukowej. Historycy badający XVII wiek i wojny kozackie często natrafiali na jego postać, jednak zawsze w kontekście innych, bardziej pilnych tematów. W rezultacie Wiśniowiecki pojawia się w ich pracach na dalszym planie i często jest przedstawiany w sposób jednostronny, w zależności od interpretacji poszczególnych badaczy, którzy nie mieli możliwości odtworzenia pełnego obrazu jego życia i działalności.

W historiografii Jeremi Wiśniowiecki zwykle pojawia się w związku z wojnami kozackimi i jawi się w niej jako postać mało znacząca, choć czasami wyróżniana jako bohater (jak twierdzi Kubala), chociaż inni widzą w nim ambitnego i destrukcyjnego buntownika (w opinii Szajnochy). Jeszcze inni, jak Rawita Gawroński, postrzegają go jako symbol rozważnej myśli szlacheckiej, w przeciwieństwie do Lipińskiego, który uważał go za renegata i okrutnego przeciwnika ukraińskiego ludu. Te różnorodne perspektywy sprawiają, że Wiśniowiecki pozostaje postacią pełną sprzeczności, czekającą na pełniejsze zbadanie i zrozumienie.