Gotyk style w architekturze

Styl gotycki rozpoczął swój rozwój w drugiej połowie XII wieku, w czasie, gdy Europa Zachodnia doświadczała intensywnych przemian społecznych i gospodarczych. Z miastami w pełnym rozkwicie i frakcja mieszczańska zyskującą coraz większe znaczenie, sztuka zaczęła odzwierciedlać pragnienia i ambicje ludzi średniowiecza.

Architektura gotycka, określana przez Włochów jako "monstruosa e barbara" (czyli potworna i barbarzyńska), była formą kontrastu wobec klasycznych ideałów piękna i powstała na terenach zajmowanych wcześniej przez Gotów. Termin "gotyk" pojawił się dzięki Giorgiowi Vasariemu, który nadał mu nazwę w swoim XVI-wiecznym dziele o historii sztuki.

Mimo skojarzenia z Gotami, styl gotycki nie jest ich wytworem; wywodzi się z Francji, gdzie królowie zakładali nowe miasta. W centrum każdego z nich lokowano kościół na placu targowym, budynki administracyjne, a w większych miastach – także katedrę i ratusz. Wznoszenie gotyckich katedr było procesem długotrwałym, sięgającym nawet stuleci, jako że finansowanie nie pochodziło już wyłącznie od feudałów czy zamożnych opactw, jak to miało miejsce w romanskim stylu, lecz przede wszystkim od obywateli miejskich i funduszy miejskich. Te majestatyczne konstrukcje świadczyły o dynamicznych przemianach w Europie i były tak istotne dla miast, że można mówić o całej epoce katedr w czasie panowania stylu gotyckiego.