Godność proszę. O transpłciowości, gniewie i nadziei

Codzienność osób transpłciowych to złożone wyzwanie. Wpływ na ich życie mają liczne aspekty, takie jak kwestie prawne, społeczne oraz medyczne. Media w różny sposób relacjonują ich historię, a kłamliwe kampanie dotyczące tranzycji nie przestają się szerzyć, zwłaszcza te sprowadzane do Polski z Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych, które doprowadziły tam już do tragedii. W tym kontekście rodzi się pytanie: gdzie znaleźć nadzieję?

Książka autorstwa Mai Heban to coś więcej niż manifest; to przedłużenie jej aktywistycznej działalności. Autorka stawia przed sobą dwa główne cele: pomagać osobom cispłciowym w lepszym zrozumieniu kwestii transpłciowości oraz dać swojej społeczności uczucie, że ich głos i doświadczenia mogą zostać zauważone. Książka tej nie narzuca żadnych jednolitych definicji tego, czym jest lub powinna być transpłciowość, podkreślając różnorodność indywidualnych doświadczeń i potrzeb. Dzięki swojej osobistej historii Heban zamierza trafić zarówno do tych, którzy nie mają możliwości osobistego doświadczenia, czym jest transpłciowość, jak i do tych, którzy żywią słuszny gniew wobec codziennych przeszkód, ale jednocześnie poszukują nadziei i dążą do równości.