Głupie pytania

Książka ta adresowana jest do osób, które odczuwają niedostatek czasu, choćby na chwilę oderwanej refleksji. Potrzeba przemyślenia codziennego pędu, dekonstrukcji własnego życia oraz zadania sobie fundamentalnych pytań: Jaki jest sens tego wszystkiego? Jaka jest moja rola w tym całym zamieszaniu? Jak powinienem żyć? Co się stanie, kiedy mnie zabraknie? Czy mogę na kogoś liczyć? Czy zawsze byłem i będę samotny? Czy może wcale mnie nie będzie?

Hartman przeprowadza czytelników przez rozważania, z którymi zmagali się zarówno starożytni myśliciele, jak Arystoteles, jak i bardziej współczesne prądy filozoficzne, takie jak egzystencjalizm i postmodernizm. Jego podróż przez świat najgłębszych pytań jest wciągająca, bowiem pozwala odkryć coś nowego o sobie. Hartman pisze: „Myśli przychodzą i odchodzą, powracały i znikały, a życie toczy się dalej, jakby były nieobecne. Życie nie jest myśleniem. Myślenie to raczej przerwa w życiu niż jego część składowa”. Jego „Głupie pytania” są jednymi z najważniejszych, jakie można sobie postawić; stanowią one swoistą przerwę w życiu, niezbędną do odnalezienia sensu istnienia.

Jan Hartman to postać często opisywana jako „l'enfant terrible” – jawnie kontrowersyjna, buntownicza i niepokorna. Jest niezależny w swoich refleksjach, świadomie odrzucając banalne prawdy i stereotypy społeczne, a także klasyczne filozoficzne zwyczaje. Tacy myśliciele są niezbędni, niczym tlen, dla naszej kultury, której powierzchowność ogranicza zbiorowe przestarzałości i wszechogarniający konformizm, podczas gdy jej ukryte obszary wciąż skrywają barbarzyństwo i ignorancję. To stanowisko popiera profesor Zbigniew Mikołejko.