Freud i pseudonauka

Książka ta jest kolekcją esejów autorstwa Franka Cioffiego, uznawanego za jednego z czołowych filozofów nauki i znawców psychoanalizy. Autor podejmuje się dogłębnej i obiektywnej, choć niepozbawionej złośliwości analizy założeń psychoanalizy, prezentując przy tym ich krytykę. Publikacja ta jest doskonale zgranym przewodnikiem po fundamentalnych kwestiach związanych z powiązaniami między psychoanalizą, filozofią i metodologią nauki. W swoich analizach Cioffi ukazuje, że psychoanaliza, mimo popularności, nie spełnia kryteriów naukowości, stając się bardziej pseudonauką przyciągającą licznych zwolenników. Autor szczegółowo bada kluczowe pojęcia psychoanalizy, takie jak libido, przeniesienie oraz wczesny seksualizm. Szczególnie interesujący jest rozdział pytający: "Czy Freud był kłamcą?", w którym Cioffi opisuje historię odkrycia kompleksu Edypa jako źródła problemów nerwicowych, rozbijając przy tym mit o wrogiej reakcji na idee Freuda. Wbrew jego twierdzeniom, psychoanaliza nie napotykała większych przeszkód w akceptacji niż inne teorie. Eseje zawarte w książce można czytać w dowolnej kolejności, choć poleca się rozpoczęcie od pierwszego rozdziału, specjalnie przygotowanego dla tej książki, zatytułowanego „Dlaczego wciąż spieramy się o Freuda?” Po tę książkę sięgną zarówno zwolennicy, jak i krytycy psychoanalizy. Będzie interesująca dla psychologów, socjologów, pedagogów, filozofów, psychiatrów i teologów, a także dla wszystkich, którzy zetknęli się z wpływem psychoanalizy na różne dziedziny kultury i sztuki XX wieku. Na polskim rynku nie ma dzieła porównywalnego z książką Cioffiego, jeśli chodzi o wybór tematów i precyzję argumentacji. Książka ta stanowi także cenne uzupełnienie krytycznej monografii Malcolma Macmillana „Freud oceniony. Analiza krytyczna dzieła”, która niedawno ukazała się w tej samej serii.