Fotografia. Między dokumentem a sztuką współczesną

Fotografia, która przez lata była postrzegana wyłącznie jako narzędzie użytkowe, ewoluowała dzisiaj do rangi sztuki prezentowanej w galeriach i muzeach na całym świecie. Jej rozwój przypadł na czas dynamicznego wzrostu metropolii, gospodarki pieniężnej, industrializacji i demokracji. Początkowo pełniła rolę zwierciadła społeczeństwa handlowego, skrupulatnie dokumentując jego wartości i przemiany. Choć doskonale pasowała do ery przemysłowej, obecnie zmaga się z wyzwaniami społeczeństwa informacyjnego opartego na technologii cyfrowej. Książka ta poświęcona jest analizie fotografii w jej różnych formach, od dokumentalnej po współczesną sztukę, oraz jej historycznemu kontekstowi, obejmującemu okres od połowy XIX wieku do kształtowania się pojęcia „sztuki fotograficznej”. Autor dokonuje także istotnego rozróżnienia między „sztuką fotografii” a „fotografią twórców”, badając różnorodność i ewolucję tego medium.