Fatalne jaja. Diaboliada

Michaił Afanasjewicz Bułhakow był jednym z najważniejszych prozaików rosyjskich, którego twórczość wzbudzała zarówno podziw, jak i kontrowersje. Jego wczesne dzieła, takie jak "Diaboliada" i "Fatalne jaja", zapewniły mu dużą rozpoznawalność, ale również naraziły na krytykę ze strony ówczesnych władz. Często zarzucano mu zbyt krytyczną ocenę nowych porządków społecznych panujących po rewolucji.

"Diaboliadę", napisaną w 1923 roku, Bułhakow osadził w świecie sowieckiej rzeczywistości, pełnym biurokracji i absurdów. Przewodnikiem po tym chaotycznym świecie jest zagubiony urzędnik, który mierzy się z niezliczonymi przeciwnościami, co w oczach niektórych krytyków ukazywało ówczesną rzeczywistość jako fantastyczną, niemalże nierealną diaboliadę.

Z kolei "Fatalne jaja", ukończone w październiku 1924 roku i opublikowane cztery miesiące później przez wydawnictwo Niedra, to powieść z gatunku science fiction. Opowiada historię rozgrywającą się w 1928 roku, gdy na Związek Radziecki spada katastrofa w postaci plagi przerażających gadów. Utwór ten nie tylko stanowi parodię powieści katastroficznych, ale także ostrą satyrę na sytuację polityczno-społeczną w Związku Radzieckim tamtego okresu.