Dzika rzecz. Polska muzyka i transformacja 1989-1993

Lech Janerka śpiewał w 1985 roku o chaosie, który "nabyma, by wypluć sens", co wkrótce stało się metaforą dla całego społeczeństwa zmierzającego ku transformacji. Wolność przyniosła ze sobą nie tylko nadzieję, ale i niepewność, która jednych pobudzała do działania, a innych zamrażała. Muzyczne środowisko alternatywne tego okresu eksplodowało kreatywnością, przyciągając jak magnes najciekawszych artystów undergroundowych.

W tym wyjątkowym momencie kultury wystąpiły takie zespoły jak Apteka, Armia, Brygada Kryzys, Houk, Izrael, Kazik, Kinsky, Kormorany, Max & Kelner oraz T. Love. Koniec ery jarocińskiego festiwalu, początek rave’ów, rozwijające się wiejskie komuny i wielomilionowe kontrakty – to wszystko tworzyło niezwykły kolaż. Pojawiali się queerowi wokaliści, oświeceni punkowcy i zalążki hip-hopu. Powstawały innowacyjne teledyski, nowatorskie audycje radiowe, a także legendarne kluby, w których odbywały się przełomowe koncerty.

Rafał Księżyk oprowadza nas po pierwszych latach transformacji, z naciskiem na underground, który z chaosem był w naturalnej harmonii. Na polskiej scenie muzycznej spontanicznie kiełkowała idea społeczeństwa obywatelskiego, eksplorując nowe możliwości, jakie przyniosła ta epoka bez ograniczeń.