Dziennik Cwaniaczka. Tom 1

<p>Nie jest łatwo być współczesnym nastolatkiem. Niektórzy powiedzą nawet, że bycie nastolatkiem to w ogóle jedna z najtrudniejszych rzeczy w życiu. Czy „Dziennik Cwaniaczka” to opowieść o współczesnej młodzieży? Popularność serii Jeffa Kinneya pozwala twierdząco odpowiedzieć na to pytanie. Brak zrozumienia treści przez rodziców czy dziadków w takiej sytuacji stanowi o dodatkowej wartości książek amerykańskiego pisarza. &nbsp;Za moich czasów nikt nie miał telefony przy sobie. Pamiętam czasy, gdzie wrzucało się pieniążki do budki, aby zatelefonować na przerwie w pilnej sprawie do rodzajów. Obecnie każdy wyciąga telefon i kontaktuje się w dowolnym czasie i z dowolnego miejsca z rodzicami, a moje dzieci wysyłają mi filmiki z lekcji. Oczywiście po kryjomu i w tajemnicy przed nauczycielami, ale przecież tak było zawsze: zmieniły się tylko narzędzia, jakimi dysponuje młode pokolenie. O tym właśnie jest „Dziennik cwaniaczka” - to udana próba uchwycenia sposób myślenia współczesnych młodych ludzi. Charakterystyczny styl, jakim posługuje się amerykański pisarz w ramach swojej twórczości, miejscami ociera się o młodzieżowy slang. O znaczenie niektórych słow musiałam pytać moich chłopców, możecie się tylko domyślać reakcji! &nbsp;Liczyłam, że dzięki temu poznam lepiej moje dzieciaki. Okazało się, że sama świetnie się bawiłam podczas lektury, a lekki i humorystyczny przekaz książek amerykańskiego autora trafia nie tylko do młodszych, ale również starsi znajdą w nich coś dla siebie ?. &nbsp;</p><p>„Dziennik cwaniaczka” to pierwsza część przygód Grega. Chłopak rusza do szkoły średniej i poznaje nowych znajomych. Czytelnicy z kolei poznają Grega i jego barwne, choć mocno skomplikowane życie. Nie jest to świat szczególnie przychylny nastolatkom. Zamiast oglądać telewizje i jeść pizze, trzeba czasami ruszyć do szkoły, a tam dopiero zaczyna się jazda bez trzymanki! Walka o popularność, pierwsze zauroczenia miłosne i ciągle udowadnianie nauczycielom, że jest się mądrzejszym i bardziej utalentowanym życiowo aniżeli wynika to z ocen w dzienniku szkolnym. Wydawać by się mogło, że amerykański system edukacji nieco odstaje od przyjętych w tym zakresie założeń w Polsce, tym samym podejście autora do perypetii nastolatków nie będzie uniwersalne. Nic bardziej mylnego! Jeff Kinney postanowił na charakterystyczny styl wypowiedzi, który wyda się znajomy każdemu rodzicowi. BUNT to stały element postawy tytułowego bohatera. Greg kwestionuje wszystko i wszystkich, jednocześnie wcale nie wydaje się mieć własnego pomysłu na życie. Szuka go, a szukając, napotyka liczne trudności i przeciwności losu - niektóre z nich są wydumane, inne przerysowane, a jeszcze inne prawdziwe i bliskie wielu młodym ludziom. &nbsp;</p><p>W „Dzienniku cwaniaczka” każdy znajdzie coś dla siebie. Młodzież zrozumie, że problemy, z jakimi się mierzy na co dzień, są w gruncie rzeczy bliskie również ich rówieśnikom. Rodzice przekonają się, że złość młodych ludzi miewa swoje źródło w wyzwaniach, z jakimi sami mierzyli się w czasie swojej młodości. Nauczyciele z kolei znajdą w twórczości Jeffa Kinneya inspiracje, aby nie widzieć w uczniach małych diabłów, ale młodych ludzi, często poszukujących autorytetów i właściwiej dla siebie drogi w życiu. &nbsp;Polecam, „Dziennik Cwaniaczka” to opowieść mocno humorystyczna z ważnym, uniwersalnym przesłaniem o ważnym etapie w życiu, jakim nieatpliwie jest dojrzewanie młodych ludzi.&nbsp;</p>

<p>„Dziennik cwaniaczka” to pierwsza część z kilkunastotomowej sagi o życiu nastolatków autorstwa Jeffa Kinneya. Młodzieżowy język, sytuacyjny humor i perypetie młodego chłopaka o imieniu Greg wydały się dziwnie znajome milionom nastolatków na całym świecie. Ciekawostką może być fakt, że amerykański autor pracował nad kolejnymi częściami „Dziennika Cwaniaczka” aż osiem lat, zanim zdecydował się przedstawić owoce swojej pracy wydawcy. Atutem opowieści o zmaganiach głównego bohatera, Grega Heffleya z codziennością pozostaje fakt, że opisane perypetie pozostają bliskie młodzieży na całym świecie. Trudności z odnalezieniem się w szkole, irytujący koledzy z ławki, czy rodzeństwo, które patrzy jak tu wykorzystać nastolatka... Jeśli dodamy do tego rodziców, którzy widzą wciąż dziecko w DORASTAJĄCYM, młodym mężczyźnie, otrzymujemy pełen wachlarz przygód i rozterek Grega, opisanych przez Jeffa Kinneya w mocno żartobliwym stylu ?. &nbsp;<br><br>Pierwszy tom przygód Grega opisany w „Dzienniku Cwaniaczka” pozwala lepiej zrozumieć kontekst całej serii. Serii, dodajmy, stworzonej w konwencji komiksu. Ilustracje wywołują uśmiech i pozwalają lepiej „poczuć” codzienność, z jaką przyszło mierzyć się głównego bohaterowi. W pierwszej części Greg rusza do nowej szkoły i szybko przekonuje się, że nie będzie to beztroski etap w jego życiu. Nowi znajomi wydają się dziwni, a Greg czuje, że nie będzie mu łatwo odnaleźć się w tym towarzystwie. Jedynym uczniem, w którym główny bohater „Dziennika cwaniaczka” widzi potencjał na swojego przyjaciela, jest Rowley Jefferson. Na czym polega sekret Rowleya, że ten w odróżnieniu od głównego bohatera potrafi zjednać sobie sympatie innych uczniów i nauczycieli? Zainteresowanych odsyłam do pierwszego tomu komiksowej opowieści amerykańskiego pisarza!&nbsp;</p>