Doświadczenie i sąd. Badania nad genealogią logiki

Dzieło to, opublikowane w Pradze w 1939 roku, już po śmierci niemieckiego filozofa Edmunda Husserla, uznawane jest za istotne z uwagi na swoją skomplikowaną historię wydawniczą. Choć prace nad nim trwały długo i ostateczna redakcja została ukończona po 1935 roku, na rynku pojawiło się tylko na krótko. Nastąpiło to w wyniku zamknięcia czechosłowackiej oficyny wydawniczej zaraz po zajęciu kraju przez Niemcy. Z całego nakładu przetrwało jedynie dwieście egzemplarzy, które udało się przemycić do Anglii, gdzie były później sprzedawane. Książka ta podsumowuje późne zainteresowania Husserla dotyczące genezy logiki, analizując, w jaki sposób zaawansowane pojęcia logiczne wywodzą się z bardziej podstawowych sądów predykatywnych, które z kolei pochodzą z doświadczeń przedpredykatywnych. Dla Husserla kluczową rolę odgrywa tu aktywność konstytutywna jaźni, która kształtuje logiczne struktury, takie jak sądy czy pojęcia. Choć fenomenologiczne badania nad genezą logiki mogą być dla niektórych logików dyskusyjne, to jednak dla filozofów i specjalistów od logiki pozostają cennym materiałem do przemyśleń.