Diagnoza i terapia logopedyczna pacjentów w stanie ciężkim Logopedia XXI wieku

Monografia to zbiór artykułów, które szczegółowo analizują rolę logopedy w procesie współpracy z pacjentami w ciężkim stanie. To podejście jest innowacyjne i dotyczy zagadnienia, które do tej pory było ignorowane i skomplikowane, podobnie jak sytuacja osób przewlekle chorych w ramach polityki zdrowotnej państwa. Tematyka diagnozowania pacjentów poważnie chorych i oferowania im wsparcia terapeutycznego może wydawać się mniej priorytetowa w porównaniu z koniecznymi działaniami ratowania życia. Jednak niełatwo jest ustalić, gdzie kończy się troska o jakość życia pacjenta i określić, które interwencje terapeutyczno-logopedyczne są niezbędne na różnych etapach choroby, a także jak długo powinny być one kontynuowane. Na te pytania wciąż brakuje jednoznacznych odpowiedzi, a rola logopedy w takich sytuacjach jest często intuicyjna i zależy od okoliczności, czasem wynikając z desperackiego pragnienia rodzin. Jak pokazują autorzy monografii, rozszerzenie działań logopedycznych na obszary takie jak pielęgnacja narządów mowy i układu oddechowego, przygotowujące do późniejszej aktywizacji werbalnej, jest nieocenione w pracy z pacjentami ciężko chorymi, często nieprzytomnymi.

Seria monografii "LOGOPEDIA XXI WIEKU" to jeden z kluczowych projektów naukowych wydawnictwa Harmonia Universalis. Obejmuje ona prace naukowe dotyczące najważniejszych wyzwań współczesnej logopedii, redagowane przez prof. UG, dra hab. Stanisława Milewskiego oraz prof. UG, dr hab. Ewę Czaplewską z Instytutu Logopedii Uniwersytetu Gdańskiego. Projekt ten jest realizowany pod patronatem Polskiego Towarzystwa Logopedycznego.