Człowiek w poszukiwaniu sensu

Viktor E. Frankl's "Człowiek w poszukiwaniu sensu" to dzieło, które wywarło ogromny wpływ na literaturę psychiatryczną, porównywalny z pracami Freuda. Książka rozpoczyna się przejmującym i osobistym esejem, w którym Frankl relacjonuje pięć lat spędzonych w Auschwitz i innych obozach koncentracyjnych, gdzie nieustannie starał się znaleźć powody do przetrwania. Druga część książki wprowadza czytelnika w unikalne podejście terapeutyczne, które stworzył na podstawie swoich tragicznych doświadczeń. W przeciwieństwie do Freuda, który postrzegał życie jako zdominowane przez popęd seksualny i różnorakie pokusy, Frankl argumentuje, że to poszukiwanie sensu i celu stanowi najważniejszy ludzki impuls. Jego logoterapia ma więc więcej wspólnego z tradycjami zachodnich religii niż z freudowską psychoterapią.