Czerwony snajper. Wspomnienia z frontu wschodniego

Jewgienij Nikołajew, jeden z najsłynniejszych snajperów Związku Radzieckiego, odsłania brutalne realia bitwy o Leningrad ze swojego punktu widzenia. Dzięki imponującej liczbie 324 potwierdzonych trafień, z których większość przypadła na przełom 1941 i 1942 roku, Nikołajew dzieli się swoimi wspomnieniami z okresu surowej, zimowej obrony miasta. Jego relacja, wydana po raz pierwszy w latach 80. XX wieku, przesiąknięta jest ideologicznymi przekonaniami, charakterystycznymi dla byłych członków jednostek NKWD, do których należał. Nikołajew nie ukrywa swojej niechęci do przeciwników, idealizując jednocześnie odwagę radzieckich żołnierzy, którzy w skrajnych warunkach mierzyli się z wrogiem posiadającym znacznie lepsze zaplecze.

Snajperskie rzemiosło, któremu poświęca wiele uwagi, opisuje jako wyzwanie wymagające nie tylko precyzji, ale i niezwykłej wytrzymałości. Szczególnie przejmujące są opisy długich godzin spędzonych w bezruchu, w ekstremalnych temperaturach, w oczekiwaniu na odpowiedni moment do oddania decydującego strzału. Wspomnienia Nikołajewa to nie tylko opowieść o osobistych przeżyciach i trudach bycia strzelcem wyborowym, ale także hołd dla wszystkich snajperów, którzy walczyli w obronie Leningradu. Te zapisy pozwalają czytelnikom lepiej zrozumieć rolę oraz znaczenie snajperów w dramatycznych starciach Armii Czerwonej z Wehrmachtem podczas II wojny światowej.