Cyfrowa semiopoetyka

Ewa Szczęsna, dr hab. i profesor nadzwyczajna Uniwersytetu Warszawskiego, to uznana specjalistka w dziedzinie poetyki, semiotyki oraz współczesnych form perswazji multimedialnej i interaktywnej. Jej prace, takie jak "Poetyka reklamy" (2001, 2003), "Poetyka mediów" (2007) czy "Słownik pojęć i tekstów kultury" (2002; 2004), stały się ważnym punktem odniesienia w badaniach nad komunikacją i mediami. Ponadto, współredagowała liczne zbiory tekstów, w tym "Przekaz digitalny. Z zagadnień semiotyki semantyki i komunikacji cyfrowej" (2015) oraz serię "Projekty Komparatystyki".

Jej najnowsza publikacja, "Cyfrowa semiopoetyka", to ambitne przedsięwzięcie badawcze, które podejmuje próbę kompleksowego spojrzenia na zjawiska cyfrowego świata z perspektywy technicznej, teoretycznej i semiotycznej. Szczęsna wprowadza śmiałą hipotezę, że znaki używane w systemach komunikacji cyfrowej zasadniczo różnią się od tych, które znamy z tradycyjnej komunikacji kulturowej, co stanowi wyzwanie dla klasycznych teorii znaku, takich jak te autorstwa Saussure’a czy Peirce’a.

Książka wzbudziła szerokie uznanie jako znaczące osiągnięcie naukowe nie tylko w Polsce, oferując nowatorskie ujęcie języka opisu cyfrowej rzeczywistości. Według prof. dr. hab. Zbigniewa Klocha, jej praca reprezentuje autorski i konsekwentny wywód badawczy, wprowadzający oryginalne pojęcia do naukowego dyskursu.

"Cyfrowa semiopoetyka" stanowi również wstęp do tworzenia nowej dyscypliny humanistycznej, czemu autorka aktywnie zachęca przez innowacyjne propozycje włączenia tej tematyki do programów uniwersyteckich. Prof. dr hab. Ryszard Nycz podkreśla, że książka jest nie tylko inspirującym wkładem w cyfrową humanistykę, lecz także ważnym wydarzeniem intelektualnym w kontekście współczesnej cyberkultury.