Cukrowy Kreml

Władimir Sorokin, renomowany pisarz, w swoim dziele o Rosji z 2028 roku przedstawia „Cukrowy Kreml” jako kolejną próbę uchwycenia esencji rosyjskiej władzy. Przyszłość, według Sorokina, to jedynie perspektywa do obserwacji dynamicznych zmian zachodzących w społeczeństwie.

W 2028 roku Rosja stanowi państwo otoczone wielkim murem, a symbole narodowe, takie jak paszporty, zostały rytualnie spalone na placu Czerwonym. Monarchia przejęła pełnię władzy, a kraj staje w obliczu wyczerpujących się zasobów gazu i ropy naftowej, co zwiastuje nadciągający kryzys. Bunt i napięcie narastają, gdy Ojczulek zostaje aresztowany. Obrazy te są kontynuacją świata znanego z „Dnia oprycznika”, gdzie poznaliśmy życie opryczników XXI wieku.

W nowej książce Sorokin ukazuje również innych mieszkańców: bezdomnych, zmuszonych do ciągłej walki o przetrwanie, energicznych więźniów, pracujących nad budową Wielkiego Muru Rosyjskiego, oraz nadworną inteligencję. Chłopi zdają się mieć satysfakcję z prostego życia, podczas gdy dysydenci i zmęczeni opozycjoniści, którzy marzą o zemście, widują siebie tylko w koszmarach jako zabójców cara. Te barwne obrazy i sceny łączy wspólny rytuał – lizanie cukrowych wież Kremla. Są one równie kuszące, co niebezpieczne, niczym domek z piernika, przyciągając nieodparcie, choć grożący zagrożeniem. Nikt nie może oprzeć się tej pokusie.