Co to to

Zbyszku,

Twój zbiór minidystychów to prawdziwa uczta dla czytelnika. Posługujesz się słowem w sposób niezwykle zróżnicowany i wysublimowany, operując zarówno na poziomie bezpośrednim, jak i głęboko ukrytym znaczeniem. Używasz języka bogatego w wieloznaczność, jednocześnie pozostając przy prostocie i zwięzłości, co pozwala czytelnikowi odkrywać nowe, nieoczekiwane perspektywy. Te krótkie formy, choć z pozoru mogą wydawać się niepoetyckie, otwierają nam drzwi do refleksji filozoficznych, czasem nawet socjologicznych, i odnoszą się zarówno do doświadczeń zbiorowych, jak i indywidualnych. W tych tekstach odnajdujemy emocje oraz praktyczne aspekty poznawcze, co w poezji bywa jak zdrapywanie emalii z garnka. Czy chodzi o dostanie się do sedna, aby odkryć ukrytą istotę? Twój zbiór dokładnie oddaje ideał „multum in parvo” – odnajduję w nim tak wiele zawartego w tak niewielkiej formie.

Piotr Szewc