Bohaterowie zaczarowani

Koszałek-Opałek, Kichuś, Skrzat Hałabała – to jedynie kilka z szeregu książkowych postaci, znanych i kochanych w dzieciństwie przez nasze babcie i dziadków, naszych rodziców a także często przez nas samych. Ustawione w jednym rzędzie tworzą niezwykle bogaty i różnorodny korowód. Każda z nich odzwierciedla tendencje literackie, obyczajowość, dążenia ludzi swoich czasów lecz posiada także wymiar uniwersalny - niepowtarzalne spojrzenie na świat i przesłanie skierowane do czytających.

Książka Bohaterowie zaczarowani przypomina sylwetki dziesięciu charakterystycznych bohaterów polskiej literatury dziecięcej - od niezapomnianego Koszałka-Opałka z książki Marii Konopnickiej, aż po Szyszkowego Dziadka Marii Kędziorzyny. Ukazuje ich unikalny wygląd, cechy charakteru i osobowości i zadaje pytanie: „Czy skazane są na zapomnienie, czy też mogą nam dziś jeszcze coś ważnego przekazać?”

Pamiętacie jeszcze bajkę O krasnoludkach i sierotce Marysi? Kichusia Majstra Lepigliny? albo Pyzę na polskich dróżkach? Były to książki, które wychowywały i wzruszały nasze babcie i prababcie i jeszcze bardzo dużo nauczyły naszych rodziców. Przywołajmy do życia ich bohaterów - tych pozytywnych, wesołych, dowcipnych i psotnych, ale także tych pełniących role czarnych charakterów. Niech nie siedzą smutni i samotni w pokrytych kurzem książkach. Jakkolwiek byliby dzisiaj niemodni i mówiący przestarzałym językiem Koszałek - Opałek, Plastuś, Pchła Szachrajka czy Panienka z okienka, są oni naszym dziedzictwem. To istoty jedyne w swoim rodzaju, niespotykane nigdzie indziej na świecie. Czy mogą dzisiaj nam coś jeszcze powiedzieć? Czegoś nas nauczyć? Przekonajmy się. Udajmy się w odkrywczą podróż w przeszłość. Przyjrzyjmy się ich wyglądowi, charakterowi i dziejom. Być może któraś z przypomnianych postaci zainspiruje was i zachęci do odszukania książek, z których pochodzą. Znajdziecie je na półkach waszych rodziców, dziadków i w małych osiedlowych bibliotekach, gdzie są otaczane wielką miłością i czułością przez panie bibliotekarki niestrudzenie sklejające ich porozrywane i pożółkłe kartki i oprawiające ich naderwane okładki w arkusze szarego papieru. Spróbujcie którąś z nich choćby wziąć do ręki – poczujecie zapach nie tylko starości i kurzu, lecz także niezwykłości i tajemnicy.