Belladonna. Efemera. Tom 2

<p>"Belladonna" to drugi tom składający się na trylogię "Efemerydy", autorstwa cenionej autorki Anne Bishop. Po lekturze "Sebastiana" spodziewałam się dobrej książki - i się nie zawiodłam! Uwielbiam fantastykę, a Anne Bishop jest w tym doskonała. Umiejętność niektórych autorów do przekazywania rzeczywistości poprzez inny, nierealny świat jest czymś, co naprawdę podziwiam..</p><p>Jest jeszcze jeden powód, który automatycznie sprawia, że czytanie tego dzieła sprawiło mi taką przyjemność - a mianowicie to, że Anne Bishop przekazuje w niej naprawdę ciekawe spojrzenie na wartości człowieka oraz stara się znaleźć odpowiedź na pytanie, czym jest ludzkie serce. Jest to książka z wieloma lekcjami, jednak są to lekcje, których w taki czy inny sposób życie nauczyło mnie już przez lata. Dopiero po latach, człowiek widzi, jak bardzo kiedyś był naiwny, arogancki i niedoświadczony. Anne Bishop to doskonale rozumie i myślę, że te książki dość dobrze mogą trafić szczególnie do ludzi młodych/zagubionych.</p><p>Choć chciałbym powiedzieć o "Belladonnie" znacznie więcej, prawda jest taka, że nie mogę tego zrobić bez uciekania się do spoilerów do tej książki i “Sebastiana”. Mogę wspomnieć jedynie, że pojawiają się nowe postacie, z czego na uwagę zasługują Michael i Caitlin, dwie duże niespodzianki. I to właśnie dzięki tym dwóm postaciom poznajemy kolejną część świata Efemery, której do tej pory nie mieliśmy okazji poznać. Niby to inny świat, ale w głębi ten sam, gdzie również istnieje ludzkie serce.</p><p>Na końcu autorka zostawia czytelnika z inną wizją tego, czym jest dobro i zło, pozostawiając każdego z przesłaniem, które bardzo dobrze wybrzmiewa. Jakkolwiek zło chce zniszczyć światło, prawda jest taka, że kiedy widzi siebie bez światła, nawet ono nie chce żyć. Nie ma ani tylko dobra, ani tylko zła, wszystko jest od siebie zależne i nie może istnieć bez siebie nawzajem.</p><p>Nie tylko strona moralna jest zaletą tej książki - czyta się ją przyjemnie, fabuła jest dość wartka i wciągająca. Podobał mi się też wątek romantyczny, który został tutaj napisany w dość oryginalny sposób. Oczywiście polecam tę książkę, tak jak zresztą poprzednią część trylogii!</p>

<p>“Belladonna” Anne Bishop, druga część jej cyklu opowiadającym o Efemerze, jest świetną opowieścią o odkrywaniu swoich mocnych stron i tego, kim jesteś i jakie jest twoje przeznaczenie. Belladonna zawsze wiedziała, że jest jedyną osobą, która może odeprzeć działania Zjadacza Świata. Tylko ona może doprowadzić do powstrzymania zniszczenia Światła. Początek jest naprawdę powolny. Zjadacz Świata ukrywa się przed Glorianną. Jest więc dużo prób dogonienia Zjadacza i wymyślania, co zrobić, gdy już się go dogoni.</p><p>Dalsza część fabuły na szczęście wykracza poza ten wątek. Większość poświęcona jest na historię dwóch nowych postaci, które żyją w części Efemery, nie dotkniętej tak bardzo przez podział świata. Na początku było to naprawdę ciekawe, ale później okazuje się, że są powtórzenia z pierwszej książki - “Sebastiana”. Ale w sumie mi to nie przeszkadzało, bo historia jest naprawdę fantastyczna.</p><p>Trochę się już z tym zdradziłam, ale uwielbiam książki Anne Bishop, a “Belladonna” nie jest w jej twórczości wyjątkiem. Jako jedna z niewielu autorek umiejętnie splata losy wykreowanego świata i znajdujących się w nim bohaterów i tworzy z tej mieszanki absolutnie bogatą historię. Uwielbiam wyjątkowość tego świata. Uwielbiam wzajemne przenikanie się światła i mroku. Belladonna to wspaniała, silna, piękna kobieta, która wie co trzeba zrobić, boi się tak, ale robi to dla dobra świata. Uwielbiam to, że ma wspaniałe wsparcie ze strony bliskich i rodziny, bo ta w zasadzie książka o rodzinie i potrzebie bycia akceptowanym i kochanym za to, kim się jest. Ta miłość i akceptacja ostatecznie uratuje ciebie i świat.&nbsp;</p><p>Było coś w tej książce, co nie rezonowało ze mną tak bardzo jak w “Sebastianie”. Być może było to spowodowane tymi niepotrzebnymi powtórzeniami, być może nie przypasował mi też do gustu wątek romantyczny w niej podjęty. Mimo wszystko bardzo mi się ona podobała i z pewnością sięgnę po ostatnią część trylogii &nbsp;Nie mogę się doczekać, aby przeczytać “Most marzeń”!</p>