Baśń o tęsknocie

Wojciech Kowalik z powodzeniem uchwycił ulotność chwil w swoim dziele. Z daleka od zbędnego sentymentalizmu, z wprawą oddaje zarówno dziecięcy zapał, jak i dorosłą percepcję świata. Autor znalazł fascynujący sposób na przekształcenie swoich wspomnień w literacką formę, która przyciągnie nie tylko najbliższych, ale również szerokie grono czytelników. Ten zbiór pamięci obejmuje wspomnienia z ognisk, słowa piosenek i wierszy. "Baśń o tęsknocie" przekazuje nie tylko atmosferę wakacyjną, ale i melancholię lata, która może być metaforą zmierzchu życia.

"Baśń o tęsknocie" oferuje wiele interpretacji - jako przygodowa powieść przeznaczona dla młodszych czytelników lub jako głęboka opowieść o różnorakich tęsknotach. Fabularne przygody dzieci splatają się z bardziej dojrzałymi emocjami, co sprawia, że każda osoba, w zależności od wieku, gustu i doświadczeń, może odkryć w tej książce coś dla siebie. Nawet jeśli ktoś nigdy nie przeżył wakacji na wsi, ciepła atmosfera rodzinnego domu powinna zainspirować własne refleksje i tęsknoty.

Natasza Bednarek (fragment recenzji)