Bandera. Ikona Putina

<p>Władimir Putin i kremlowska propaganda często wykorzystują postać Stepana Bandery, ukraińskiego nacjonalisty z czasów II wojny światowej, jako narzędzie siania niezgody między Polską, Ukrainą, Białorusią i Rosją. Sama postać Bandery jest kontrowersyjna z wielu powodów, a współpraca ukraińskiego polityka z hitlerowskimi Niemcami i działalność Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA) są tematami budzącymi wielkie emocje nawet sto lat po omawianych wydarzeniach. Władimir Putin często odwołuje się do retoryki Bandery, aby usprawiedliwić potrzebę eksterminacji narodu ukraińskiego w trakcie toczącej się wojny na Ukrainie. W przeszłości prezydent Federacji Rosyjskiej wykorzystywał Stepana Banderę do rozgrywania animozji między Polską i Ukrainą. Na tym polu Władimir Putin odnosił liczne sukcesy, co szczegółowo opisuje Wiesław Romanowski w książce „Bandera. Ikona Putina”.</p><p>Zestawienie obu postaci to chwytliwa prowokacja ze strony polskiego dziennikarza, jednak jeśli wczytać się w biografie obu przywódców, widać wiele punktów wspólnych. To zresztą znana technika manipulatorów i kłamców, że wskazuje jako ofiarę osoby reprezentujące podobne wartości i poglądy. W ten sposób można w łatwy sposób przekierować gniew tłumu na konkretną jednostkę, jednocześnie samemu uchodząc za męża stanu i przywódcę godnego zaufania.</p><p>Stepan Bandera postulował nacjonalizację Ukrainy i prowadził działania zmierzające do realizacji tych postulatów. Słusznie bywa określany w polskiej historiografii jako jeden z największych zbrodniarzy przeciwko narodowi polskiemu. Rzecz w tym, że Władimir Putin podnosi na piedestał wspomnianą narrację, aby rozgrzewać rany w sercach Polaków i uśmiechać się w szyderczym geście triumfu na widok sporów toczonych przez Polaków i Ukraińców.</p><p>W jaki sposób Władimir Putin wykorzystuje Stepana Banderę dla własnych, partykularnych rozgrywek? Jak wskazuje Wiesław Romanowski w książce „Bandera. Ikona Putina”, propaganda kremlowska często przedstawia Bandera jako bohatera Ukrainy, co naturalnie oburza Polaków. W ten sposób aparat kremlowskiej propagandy podsyca napięcia między Polską a Ukrainą, dążąc do ich destabilizacji i wzmocnienia wpływów Rosji na tych terenach kosztem porozumienia zawartego pomiędzy oboma narodami. Po drugie, władze na Kremlu próbują wpłynąć na stosunki Ukrainy z Białorusią, podkreślając wspólną przeszłość i współpracę Stepana Bandery z białoruskimi nacjonalistami w czasie II wojny światowej. Rosyjska propaganda starała się przez lata przedstawiać Ukraińców i Białorusinów jako jedną nację, która razem szablą w szablę walczyła przeciwko Polsce. Celem owej narracji było utrudnienie dialogu między tymi krajami i wzmacnianie nacjonalistycznych nastrojów w regionie.</p><p>Co ciekawe, jak wyjaśnia autor książki „Bandera. Ikona Putina”, propaganda rosyjska przedstawia Bandera jako uosobienie ukraińskiego nacjonalizmu, dążącego do zerwania więzi historycznych między Ukrainą a Rosją. Dzięki temu Kreml starał się przedstawić swoje działania na Ukrainie związane https://******.**. z aneksją Krymu jako wyraz wsparcia dla lokalnych separatystów na wschodzie kraju, uzasadniając takie działania jako konieczne dla ochrony interesów rosyjskojęzycznej ludności. Kremlowska propaganda skutecznie wykorzystywała postać Bandery, zdaniem Wiesława Romanowskiego, aby podsycać napięcia i animozje między Polską, Ukrainą, Białorusią i Rosją. Szerzenie niezgody między wymienionymi wcześniej krajami umożliwiało Rosji osłabianie pozycji narodów w regionie Europy Środkowo-Wschodniej, szczególnie Ukrainy, która stanowi swoistą obsesję dla samego Władimira Putina jako matczyną ziemię wielkiej Rosji.</p><p>Władimir Putin i kremlowska propaganda z powodzeniem wykorzystują postać Stepana Bandery jako narzędzie do siania niezgody i osłabiania relacji między Polską, Ukrainą, Białorusią i Rosją. Dzięki takiej strategii Władimir Putin i jego otoczenie dążą do osłabienia jedności i współpracy między narodami Europy Środkowo-Wschodniej, a takie działania w każdym przypadku promują jedynie interesy Rosji. Wiesław Romanowski w książce „Bandera. Ikona Putina” opisuje metody postępowania obecnego prezydenta Federacji Rosyjskiej, który wydaje się doskonale rozumieć napięcia, jakie wywołuje skomplikowana i trudna historia narodów w naszej części świata.</p><p>Paradoksalnie trwająca wojna na Ukrainie wywołuje powyższe niebezpieczeństwo animozji związanych z pamięcią historyczną o ukraińskim zbrodniarzu. Zwłaszcza w &nbsp;obliczu wyborów parlamentarnych w Polsce, które mają się odbyć już na jesieni tego roku. Trwająca już od jakiegoś czasu kampania wcześniej czy później zahaczy o temat Stepana Bandery w opozycji do pomocy udzielanej ukraińskim obywatelom. Nie rozstrzygając o kwestiach historycznych, warto przeczytać książkę Wiesława Romanowskiego pod tytułem „Bandera. Ikona Putina” dla lepszej orientacji w politycznych manipulacjach. Macki Kremla sięgają daleko i nawet w ciągu minionego roku dawało się słyszeć na polskiej scenie politycznej akcenty znanej nuty kremlowskiej śpiewki o nacjonaliście Banderze, który nierozliczony za wyrządzone krzywdy miał stanowić przeszkodę do pomagania ludziom uciekającym przed gwałtem i śmiercią z rąk rosyjskich żołnierzy.</p>

<p>Książka „Bandera. Ikona Putina.” wpadła w moje ręce przypadkiem. Zamówiłem kilka publikacji związanych ze współczesną Rosją na promocji, a dzieło Wiesława Romanowskiego, polskiego dziennikarza, było wśród nich. Zwraca uwagę tytuł książki „Bandera. Ikona Putina.”, bardzo aktualny w kontekście obecnej narracji kremlowskiej propagandy. Vladimir Putin jest znany z umiejętności organizowania animozji pomiędzy różnymi narodami w celu osiągnięcia partykularnych korzyści. Doświadczenie oficera KGB ukształtowało osobowość Prezydenta Federacji Rosyjskiej. Umiejętne żonglowanie tematem Stephana Bandery było dla Władimira Putina korzystne z wielu powodów. W oczach Polaków ukraiński polityk uchodzi za sprawcę niezwykle okrutnego mordu na Wołyniu. Białorusini widzą w Stephanie Banderze sprawcę masowych mordów podczas II wojny światowej. Żydzi przypisują ukraińskiemu działaczowi udział w Holocauście. A kogo widzą w Stephana Banderze sami Rosjanie, skoro najważniejszy polityk w tym kraju tak chętnie wraca do wydarzeń sprzed stu lat?</p><p>Okładka książki wydanej nakładem wydawnictwa Demartc prowokuje do myślenia. Widać na niej połowę twarzy Prezydenta Federacji Rosyjskiej i Stephana Bandery na czerwonym, jakże by inaczej, tle. Czy podobieństwa pomiędzy oboma politykami są wyraźne? Wiesław Romanowski w książce „Bandera. Ikona Putina” przekonuje, że bohaterowie opowieści więcej ich łączy, niż dzieli. Zarówno Władimir Putin, jak i Stephan Bandera głosili w przeszłości poglądy o mocno narodowym zabarwieniu. Paradoksalnie obecny prezydent Federacji Rosyjskiej uznaje ukraińskiego polityka za zło wcielone, skutecznie ogniskujące uwagę opinii publicznej w Rosji. Dlaczego? Autor książki „Bandera. Ikona Putina”. Wyjaśnia, że w społeczeństwie rosyjskim Stephan Bandera kojarzony jest przede wszystkim z bratobójczą wojną, jaka toczyła się na zachodnich rubieżach Związku Radzieckiego. Taka narracja z kolei wpisuje się w szerszy kontekst przedstawiania Ukrainy przez kremlowskie media, gdzie Kijów opisywany jest jako element wrogi wobec imperialnej pozycji Rosji na arenie międzynarodowej. Znamienne, jak przekonuje autor książki „Bandera. Ikona Putina.”, że Władimir Putin z taką łatwością definiuje naród przez pryzmat jednostki. Ukraina, jak zauważa polski dziennikarz, przez długi czas nie miała symboli historycznych godnych czci i pamięci. Trudno za współczesnego bohatera uznać Bohdana Chmielnickiego, który w XVII wieku z powodzeniem walczył z I Rzeczpospolitą na terenach po zachodniej stronie Dniepru. Swoją drogą Chmielnicki, podobnie jak Stephan Bandera, był inspirowany przez Moskwę do powstania przeciwko Polakom. Zupełnie inaczej przedstawia to rosyjska pamięć historyczna, co Wiesław Romanowski w książce „Bandera. Ikona Putina”. znakomicie ilustruje.</p><p>Podczas lektury książki „Bandera. Ikona Putina”. miałem wrażenie, że kłótnie i spory o historię pomiędzy Polską i Ukrainą szczególnie służą na rękę Moskwie. Władze na Kremlu od wieków przemocą i podstępem rozgrywają nastroje społeczne w Europie Środkowo-Wschodniej, a temat Stephana Bandery skutecznie pozwala realizować interesy przede wszystkim Rosji. Czy to oznacza, że w imię lepszej, wspólnej przyszłości warto zapomnieć o trudnej i skomplikowanej historii stosunków sąsiedzkich pomiędzy Polską i Ukrainą? Daleki jestem od podobnych wniosków. Wiesław Romanowski w książce „Bandera. Ikona Putina.” przekonał mnie jednak, że trudne spory o historię należy prowadzić w temperaturze wzajemnego zrozumienia, a nie wrogości i nienawiści, jak to bywało w przeszłości. Bywało i służyło Moskwie. Warto poznać punkt widzenia polskiego dziennikarza na Stephana Banderę i przekonać się jak często wspominana postać była narzędziem w rękach Władimira Putina.</p>