Ania na uniwersytecie

Absolutnie kocham i uwielbiam serię Ania z Zielonego Wzgórza Lucy Maud Montgomery, a w szczególności trzecią książkę – Ania z Uniwersytetu - która jest i zawsze będzie moją ulubioną, bardzo szczególną i osobistą, którą w rzeczywistości przeczytałam więcej razy niż którąkolwiek z pozostałych książek z serii. Szczerze mówiąc, zdecydowanie i z całą pewnością uwielbiam i doceniam absolutnie wszystko, co wiąże się z Anią z Uniwersytetu. Anne Shirley, która w końcu dostała się do Redmond College, by zdobyć tytuł licencjata, jej dość humorystyczne, ale i nieco frustrujące perypetie związane z próbą nauczenia się, jak pisać właściwą, niezbyt przesadzoną i zbyt przerysowaną beletrystykę, jej raz po raz powracające romantyczne związki z Gilbertem Blythe'em, wszystkie te epizody i anegdoty zawsze dodają mi otuchy i niczym gorąca filiżanka herbaty, Ania z Uniwersytetu jest dla mnie panaceum na moje i całego świata bolączki i nieszczęścia. W książce Ania na Uniwersytecie ukazany jet także smutek a nawet tragedia, ale zawsze w sposób, który jest lekkostrawny i możliwy do zniesienia, akceptowalny, a może nawet konieczny i wymagany. L.M. Montgomery sprawia, że większość jej postaci pojawiają się, działają jako realistycznie skonceptualizowane jednostki z pozytywnymi i negatywnymi cechami, które popełniają swoje błędy. Moim zdaniem Ania z Uniwersytetu jak i cała seria, jest wspaniała i czytelna. Jestem zachwycona tym, jak głęboko rozwinięte i zniuansowane są postacie wymyślone przez Montgomery, jak żadna z nich, a przynajmniej zdecydowana większość, nigdy nie jest jednostronna. Postacie zamieszkujące strony "Ani z Uniwersytetu" zostały przedstawione przez Montgomery jako prawdziwe i oddychające, żywe istoty ludzkie, jednostki, które można zarówno kochać, jak i czasami nienawidzić. Jest to cudowne, zarówno wyobrażeniowe, jak i realistyczne doświadczenie czytelnicze, które jest jak powiew świeżego powietrza i całkowite osobiste oczarowanie.

Anne Shirley ma zamiar zrobić rzecz nie do pomyślenia - odłożyć ślub i wyjechać do Redmond College. Nadal planuje wyjść za mąż, ale dopiero po zakończeniu nauki. <br> Bardzo podobał mi się klimat tej książki - pełne nadziei oczekiwanie, ekscytująca zmiana otoczenia i prawdziwe przyjaźnie, które odnajduje. Jednak mam kilka zastrzeżeń co do sposobu, w jaki jest napisana. Mam wrażenie, że wszystko jest rozwiązane zbyt prosto. Wszystkie wyzwania są pokonywane dzięki odrobinie odwagi i wszystko zawsze układa się tak, jak trzeba. W pierwszych dwóch książkach mi to nie przeszkadzało... ale przy trzeciej części powieści po takich zbiegach okoliczności zaczynam być trochę zmęczona czystą doskonałością wszystkiego.<br> Nadal lubię tę serię, ale jest kilka niespójności. Jedną z nich jest zniknięcie Diany Barry – jedyną i prawdziwą przyjaciółkę Ani. Diana Barry, która była tak ważna w pierwszych książkach, została odsunięta na bok teraz, gdy Anne jest na studiach. Rozumiem, że przyjaciele z czasem się od siebie oddalają, ale gdyby tak było, to powinien być jakiś akapit bądź dwa wyjaśniające to zdanie. Wydaje się, że w tych książkach jest pewien schemat - Ania poznaje nowych przyjaciół, jednego zrzędę i jednego nieszczęśnika. Dziewczyna zaprzyjaźnia się ze zrzędą, próbuje wtrącać się w życie nieszczęśnika. Potem dostaje cenną lekcję o tym, że nie należy oceniać kogoś po pierwszym wrażeniu. I wszystko kończy się szczęśliwie.<br> Szczerze mówiąc, jestem bardziej niż trochę rozczarowana książką "Ania na uniwersytecie", ale nie na tyle, żeby przerwać lekturę. Było wiele wspaniałych momentów i naprawdę chcę dokończyć tę serię. Mam nadzieję, że się rozkręci!

Absolutnie kocham i uwielbiam serię Ania z Zielonego Wzgórza Lucy Maud Montgomery, a w szczególności trzecią książkę – Ania z Uniwersytetu - która jest i zawsze będzie moją ulubioną, bardzo szczególną i osobistą, którą w rzeczywistości przeczytałam więcej razy niż którąkolwiek z pozostałych książek z serii. Szczerze mówiąc, zdecydowanie i z całą pewnością uwielbiam i doceniam absolutnie wszystko, co wiąże się z Anią z Uniwersytetu. Anne Shirley, która w końcu dostała się do Redmond College, by zdobyć tytuł licencjata, jej dość humorystyczne, ale i nieco frustrujące perypetie związane z próbą nauczenia się, jak pisać właściwą, niezbyt przesadzoną i zbyt przerysowaną beletrystykę, jej raz po raz powracające romantyczne związki z Gilbertem Blythe'em, wszystkie te epizody i anegdoty zawsze dodają mi otuchy i niczym gorąca filiżanka herbaty, Ania z Uniwersytetu jest dla mnie panaceum na moje i całego świata bolączki i nieszczęścia. W książce Ania na Uniwersytecie ukazany jet także smutek a nawet tragedia, ale zawsze w sposób, który jest lekkostrawny i możliwy do zniesienia, akceptowalny, a może nawet konieczny i wymagany. L.M. Montgomery sprawia, że większość jej postaci pojawiają się, działają jako realistycznie skonceptualizowane jednostki z pozytywnymi i negatywnymi cechami, które popełniają swoje błędy. Moim zdaniem Ania z Uniwersytetu jak i cała seria, jest wspaniała i czytelna. Jestem zachwycona tym, jak głęboko rozwinięte i zniuansowane są postacie wymyślone przez Montgomery, jak żadna z nich, a przynajmniej zdecydowana większość, nigdy nie jest jednostronna. Postacie zamieszkujące strony "Ani z Uniwersytetu" zostały przedstawione przez Montgomery jako prawdziwe i oddychające, żywe istoty ludzkie, jednostki, które można zarówno kochać, jak i czasami nienawidzić. Jest to cudowne, zarówno wyobrażeniowe, jak i realistyczne doświadczenie czytelnicze, które jest jak powiew świeżego powietrza i całkowite osobiste oczarowanie.

Trzecia powieść z serii Ania z Zielonego Wzgórza opowiada o przygodach Ani na studiach. Ania i jej starzy przyjaciele, w tym Gilbert Blythe, wyjeżdżają do Redmond College. Ania ostatecznie zamieszkuje z trójką swoich przyjaciół, wśród których jest nowy znajomy, Phil Gordon.<br> Ania jest już całkiem dorosła i ma chłopaka. Gdy jedna po drugiej z jej przyjaciółek wychodzi za mąż, Ani przychodzi do głowy ta myśl. Ale czy wyjdzie za mąż za swojego nowego chłopaka, który jest melancholijny i mroczny, tak jak pragnęła tego w dzieciństwie? Czy tak naprawdę pragnie czegoś znacznie bardziej niezwykłego i niecodziennego? Ta książka ostatecznie rozwiązuje zagadkę serca Anny.<br> Innym równie, jeśli nie bardziej, ważnym aspektem życia Ani jest jej pisarstwo. Moim ulubionym fragmentem było "romantyczne" opowiadanie, które napisała, pełne purpurowej prozy i pokazała je Dianie i panu Harrisonowi. Bardzo podobały mi się reakcje i rady pana Harrisona. Wbrew swojej woli, dziewczyna posłuchała jego rady i udało jej się zdobyć nagrodę - w jakich okolicznościach, tego tutaj nie zdradzę! Samodzielnie przepisuje też niektóre ze swoich starych tekstów i wysyła je do publikacji. Wygląda na to, że ten wątek jej charakteru będzie kontynuowany w kolejnych książkach co mnie bardzo cieszy. Zabawny był też widok Anne i jej przyjaciół czytających stare historie napisane w Klubie Powieściowym.<br> Pojawiło się kilka nowych postaci, które naprawdę polubiłam. Podobało mi się krótkie interludium z Janet Sweet. Historia Ruby Gillis była przejmująca. Dzięki tej książce ponownie wciągnęłam się w świat Ani. Myślałam, że po Ani z Avonlea będzie gorzej. Ale w tej książce Davy i Dora są ograniczeni do minimum, co znacznie ją poprawia. Musiałam tylko zacisnąć zęby na tych kilku stronach, na których byli obecni, i przeczytać je z uwagą.<br> To była wyśmienita lektura i już nie mogę się doczekać następnej!

Kiedy dostanę się do nieba, chcę poznać Lucy Maud Montgomery! Co za wnikliwość i głębię miała ta kobieta. Kochałam pierwszą książkę za jej czułość i witalność, drugą za wnikliwość i humor. Ania na Uniwersytecie ma wszystkie te cechy, ale dodała coś jeszcze - ogromną głębię. Uważam, że tematem tej książki jest dojrzałość, a starzy bohaterowie, jak również niektórzy nowi, zyskują i prezentują tę cechę, przy czym książka nie jest wcale sucha ani pozbawiona humoru - jest wręcz przeciwnie. Ania na Uniwersytecie w jakiś sposób była dla mnie nostalgiczna, mimo że nigdy wcześniej jej nie czytałam. Sprawiła, że zatęskniłam za domem i serce mnie bolało, kiedy się skończyła. <br> Widzimy tu Anię uczęszczającą do college'u i walczącą z założeniami innych na temat jej życia miłosnego. Ania poznaje nowych przyjaciół i nowy dom, a jednocześnie obserwuje, jak starzy przyjaciele i Zielone Wzgórze zaczynają się zmieniać. Trudno jest dorosnąć i dostrzec, że życie nie pozostaje niezmienne, z czym zmaga się Ania. Zmaga się też z życiem uczuciowym. Nawet drobne szczegóły tej historii, takie jak koty, które się ze sobą zaprzyjaźniły, miały duży wpływ na moje ogólne wrażenia z lektury. <br> Uwielbiam mieszankę głębi i lekkości, którą Montgomery potrafi stworzyć z taką zręcznością.<br> Ania na uniwersytecie jest wspaniałą lekturą, gorąco polecam ją każdemu, kto lubi ten gatunek.