7 lat później

Opis "7 lat później" Guillaume Musso nie wydawał mi się wyszukany, znałam ten motyw już z innych powieści i filmów. Mimo tego zastanawiałam się, jak Jeremy zniknął? To było pierwsze pytanie, które sobie zadałam, gdy rozpoczęłam lekturę książki. Poznajemy Camille: siostrę bliźniaczkę Jeremy'ego, która mieszka z ojcem, podczas gdy matka sprawuje opiekę nad bratem. Takie rozwiązanie zaproponował ich ojciec matce podczas rozwodu 7 lat temu. Camille to bardzo inteligentna piętnastoletnia dziewczyna, która podlega zasadom ustanowionym przez ojca. Jej ojciec, Sebastian, jest lutnikiem i jest bardzo opanowany, podejście do wychowywania córki ma bardzo konserwatywne. Przeszukuje rzeczy córki, aby ją chronić, co mnie trochę rozzłościło, bo uważam, że prywatność to wartość nadrzędna. Pewnego dnia dzwoni Nikki, jego była żona, która informuje go, że ich syn zaginął. Historia rozpoczyna się w bardzo szybkim tempie od odkryć, jakich oboje rodzice dokonują w pokoju syna. <br> W "7 lat później..." Guillaume Musso zabiera nas w podróż po Nowym Jorku. Miejsca są jak zwykle bardzo dobrze opisane, dzięki czemu można się poczuć jakbyśmy realnie towarzyszyli bohaterom. Kiedy Nikki otrzymuje nagranie wideo z porwania syna, wyruszają do stolicy Francji, gdzie czeka ich jeszcze więcej dramatycznych wydarzeń.<br> Bardzo polubiłam też młodą policjantkę Constance i choć początkowo trochę za szybko ją oceniłam, chciałabym dowiedzieć się o niej więcej i dowiedzieć się, jak potoczą się jej dalsze losy. Z kolei Santos, policjant i partner Nikki, niezbyt przypadł mi do gustu, ponieważ wydawał mi się trochę zbyt natarczywy. Oczywiście bardzo się przydał podczas śledztwa w poszukiwaniu Jeremy'ego i na końcu podczas akcji ratunkowej...<br> Podsumowując, tę powieść czytało mi się bardzo dobrze i nie byłam rozczarowana. To prawda, że zakończenie jest trochę zbyt "pospolite", ale wywołało u mnie wiele uśmiechu! Musso jak zwykle nie zawodzi i to kolejna jego dobra książka z niesamowitym rytmem i pełna przygód. Tym razem zabrakło mi trochę tej szczególnej "magii", którą Guillaume Musso tak często wykorzystuje w swoim pisarstwie. Czytało się to bardziej jak thriller niż jak "powieść Musso", która zazwyczaj charakteryzuje się synchronicznością kilku wątków, dziwnymi postaciami, które dają bohaterowi specjalną moc (albo uświadamiają o jej istnieniu), która pozwoli mu zrobić coś wyjątkowego (jak cofnięcie się w czasie), itp. Mimo to "7 lat później" to powieść bardzo dobra, ale nie magiczna...

Opis "7 lat później" Guillaume Musso nie wydawał mi się wyszukany, znałam ten motyw już z innych powieści i filmów. Mimo tego zastanawiałam się, jak Jeremy zniknął? To było pierwsze pytanie, które sobie zadałam, gdy rozpoczęłam lekturę książki. Poznajemy Camille: siostrę bliźniaczkę Jeremy'ego, która mieszka z ojcem, podczas gdy matka sprawuje opiekę nad bratem. Takie rozwiązanie zaproponował ich ojciec matce podczas rozwodu 7 lat temu. Camille to bardzo inteligentna piętnastoletnia dziewczyna, która podlega zasadom ustanowionym przez ojca. Jej ojciec, Sebastian, jest lutnikiem i jest bardzo opanowany, podejście do wychowywania córki ma bardzo konserwatywne. Przeszukuje rzeczy córki, aby ją chronić, co mnie trochę rozzłościło, bo uważam, że prywatność to wartość nadrzędna. Pewnego dnia dzwoni Nikki, jego była żona, która informuje go, że ich syn zaginął. Historia rozpoczyna się w bardzo szybkim tempie od odkryć, jakich oboje rodzice dokonują w pokoju syna. <br> W "7 lat później..." Guillaume Musso zabiera nas w podróż po Nowym Jorku. Miejsca są jak zwykle bardzo dobrze opisane, dzięki czemu można się poczuć jakbyśmy realnie towarzyszyli bohaterom. Kiedy Nikki otrzymuje nagranie wideo z porwania syna, wyruszają do stolicy Francji, gdzie czeka ich jeszcze więcej dramatycznych wydarzeń.<br> Bardzo polubiłam też młodą policjantkę Constance i choć początkowo trochę za szybko ją oceniłam, chciałabym dowiedzieć się o niej więcej i dowiedzieć się, jak potoczą się jej dalsze losy. Z kolei Santos, policjant i partner Nikki, niezbyt przypadł mi do gustu, ponieważ wydawał mi się trochę zbyt natarczywy. Oczywiście bardzo się przydał podczas śledztwa w poszukiwaniu Jeremy'ego i na końcu podczas akcji ratunkowej...<br> Podsumowując, tę powieść czytało mi się bardzo dobrze i nie byłam rozczarowana. To prawda, że zakończenie jest trochę zbyt "pospolite", ale wywołało u mnie wiele uśmiechu! Musso jak zwykle nie zawodzi i to kolejna jego dobra książka z niesamowitym rytmem i pełna przygód. Tym razem zabrakło mi trochę tej szczególnej "magii", którą Guillaume Musso tak często wykorzystuje w swoim pisarstwie. Czytało się to bardziej jak thriller niż jak "powieść Musso", która zazwyczaj charakteryzuje się synchronicznością kilku wątków, dziwnymi postaciami, które dają bohaterowi specjalną moc (albo uświadamiają o jej istnieniu), która pozwoli mu zrobić coś wyjątkowego (jak cofnięcie się w czasie), itp. Mimo to "7 lat później" to powieść bardzo dobra, ale nie magiczna...

Po "7 lat później" Guillaume'a Musso sięgnąłem po skończeniu innej jego książki, "Telefon od anioła". Poprzednio przeczytana powieść bardzo mi się podobała, więc pomyślałem, że pójdę za ciosem i przeczytam kolejną książkę od tego autora. <br> Ogień i woda. Nikki i Sebastian. Mimo różnic ich dzielących, kochali się namiętnie. Niestety, różnice zdań dopadły ich i rozłąka okazała się nieodzowna i niezwykle bolesna. Obecnie Sebastian samotnie wychowuje ich córkę Camille, a Nikki opiekuje się jej bratem bliźniakiem Jeremym. <br> Dwoje głównych bohaterów, Nikki i Sebastian, mają różne osobowości, dzięki czemu są tak interesującymi bohaterami. Szkoda, że nie mogliśmy zobaczyć więcej scen z ich życia małżeńskiego. On - uporządkowany mężczyzna, w którym życie zawodowe zajmuje ważne miejsce w życiu prywatnym, wychowujący córkę według surowych zasad; ona - kapryśna kobieta, dużo bardziej pobłażliwa w swoich wyborach życiowych i w sposobie wychowania syna. Byłe małżeństwo zostaje wciągnięte w historię sensacyjną i mimo wzajemnej niechęci musi żyć w zgodzie, aby odnaleźć swoje zaginione dzieci.<br> Na początku, w zależności od ich osobowości, możemy opowiedzieć się po stronie jednego z rodziców i/lub jednego z dzieci. Wtedy zostaniemy zaskoczeni jak bardzo pogląd na tych bohaterów może obrócić się o 180 stopni.<br> Kto zna twórczość Guillaume'a Musso, ten spodziewa się pewnej mieszanki gatunków. Historia rodzinna, kryminał, thriller i powieść przygodowa - te wszystkie gatunki mieszane są przez autora z gracją i swadą. Muszę przyznać, że bardzo się wciągnąłem w tą książkę, choć czułem momentami jak bardzo nierealistyczna jest to historia. Nie jest to jednak jakaś szczególna wada - gdy już damy się wciągnąć w wir wydarzeń, nie zwraca się uwagi na niewiarygodność czy też nieliczne nielogiczności. Styl autora jest prosty, przejrzysty, choć ma charakterystyczny sposób konstruowania zdań. Czuć, że nie jest to literatura niskich lotów, a raczej powieść kogoś ambitnego, kto stara się, aby jego pisanina nie była przeciętna. Dzięki temu dostajemy coś naprawdę wyjątkowego i myślę, że będę musiał się bliżej przyjrzeć twórczości Musso, bo zarówno "7 lat później..." jak i przeczytany wcześniej "Telefon od anioła", podobały mi się niezmiernie.

Po "7 lat później" Guillaume'a Musso sięgnąłem po skończeniu innej jego książki, "Telefon od anioła". Poprzednio przeczytana powieść bardzo mi się podobała, więc pomyślałem, że pójdę za ciosem i przeczytam kolejną książkę od tego autora. <br> Ogień i woda. Nikki i Sebastian. Mimo różnic ich dzielących, kochali się namiętnie. Niestety, różnice zdań dopadły ich i rozłąka okazała się nieodzowna i niezwykle bolesna. Obecnie Sebastian samotnie wychowuje ich córkę Camille, a Nikki opiekuje się jej bratem bliźniakiem Jeremym. <br> Dwoje głównych bohaterów, Nikki i Sebastian, mają różne osobowości, dzięki czemu są tak interesującymi bohaterami. Szkoda, że nie mogliśmy zobaczyć więcej scen z ich życia małżeńskiego. On - uporządkowany mężczyzna, w którym życie zawodowe zajmuje ważne miejsce w życiu prywatnym, wychowujący córkę według surowych zasad; ona - kapryśna kobieta, dużo bardziej pobłażliwa w swoich wyborach życiowych i w sposobie wychowania syna. Byłe małżeństwo zostaje wciągnięte w historię sensacyjną i mimo wzajemnej niechęci musi żyć w zgodzie, aby odnaleźć swoje zaginione dzieci.<br> Na początku, w zależności od ich osobowości, możemy opowiedzieć się po stronie jednego z rodziców i/lub jednego z dzieci. Wtedy zostaniemy zaskoczeni jak bardzo pogląd na tych bohaterów może obrócić się o 180 stopni.<br> Kto zna twórczość Guillaume'a Musso, ten spodziewa się pewnej mieszanki gatunków. Historia rodzinna, kryminał, thriller i powieść przygodowa - te wszystkie gatunki mieszane są przez autora z gracją i swadą. Muszę przyznać, że bardzo się wciągnąłem w tą książkę, choć czułem momentami jak bardzo nierealistyczna jest to historia. Nie jest to jednak jakaś szczególna wada - gdy już damy się wciągnąć w wir wydarzeń, nie zwraca się uwagi na niewiarygodność czy też nieliczne nielogiczności. Styl autora jest prosty, przejrzysty, choć ma charakterystyczny sposób konstruowania zdań. Czuć, że nie jest to literatura niskich lotów, a raczej powieść kogoś ambitnego, kto stara się, aby jego pisanina nie była przeciętna. Dzięki temu dostajemy coś naprawdę wyjątkowego i myślę, że będę musiał się bliżej przyjrzeć twórczości Musso, bo zarówno "7 lat później..." jak i przeczytany wcześniej "Telefon od anioła", podobały mi się niezmiernie.