15 stuleci. Rozmowa z Wilhelmem Sasnalem

Wilhelm Sasnal, nieprzeciętny polski artysta, jest często określany jako jeden z najbardziej wpływowych malarzy swojego pokolenia. Jego prace zdobyły uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą, a najnowsze ceny osiągane przez jego dzieła często przewyższają jego medialny wizerunek. Jednak w rozmowie z Jakubem Banasiakiem Sasnal ujawnia nieznane oblicze artysty, który zdecydowanie unika przypisywania się do konkretnych kategorii jak "popbanalista" czy "artysta pokoleniowy". Wcielając się w rolę poważnego twórcy, nie boi się poruszać tematów dotyczących jego artystycznej ścieżki – od czasów studiów na krakowskiej ASP po realizację filmów takich jak "Słońce, to słońce mnie oślepiło". Sasnal otwarcie dzieli się przemyśleniami na temat kultury współczesnej oraz tego, co w jego malarstwie jest fundamentalne, a co wywołuje w nim frustrację. Jego szczere i często kontrowersyjne poglądy ujawniają osobę, która głęboko angażuje się w dialog społeczny i nie ustaje w artystycznym rozwoju.

Wilhelm Sasnal urodził się w 1972 roku i zyskał renomę jako malarz, ale także jako rysownik, filmowiec i twórca komiksów. Jego prace były wielokrotnie eksponowane na prestiżowych wystawach, takich jak 31. Biennale w São Paulo w 2014 roku, Haus Der Kunst w Monachium w 2012 roku czy w Whitechapel Gallery w Londynie w latach 2011/2012. Był również uczestnikiem 55. Carnegie International w Carnegie Museum of Art w Pittsburghu w 2008 roku oraz prezentował swoje dzieła w Kunsthalle Zürich w 2003 roku. Sasnal, razem z żoną Anką, wyreżyserował cztery pełnometrażowe filmy, w tym "Słońce, to słońce mnie oślepiło" (2016) i "Huba" (2013). Na stałe mieszka i pracuje w Krakowie, nieprzerwanie rozwijając swoje twórcze projekty.