Żywot Łazika z Tormesu

„Żywot Łazika z Tormesu” to hiszpańska anonimowa opowieść, wydana po raz pierwszy w 1554 roku, która w 1559 roku znalazła się na indeksie ksiąg zakazanych. Dzieło to zapoczątkowało nurt powieści łotrzykowskiej, zwany pikarejskim. Fabula skupia się na losach młodego bohatera, określanego hiszpańskim terminem picaro, który poszukuje różnych sposobów na uniknięcie biedy i wysiłku, stawiając się w kontrze do społecznych norm. Historia przedstawia chłopaka z okolic rzeki Tormes, który z powodu braku opieki rodzicielskiej musi znaleźć własne źródło utrzymania, by nie głodować. W trakcie swojej drogi pełni różne role, m.in. pracując jako przewodnik dla złośliwego niewidomego oraz jako giermek ubogiego szlachcica. Dzięki ogromnemu sprytowi i energii, protagonista stara się odnaleźć swoje miejsce w surowym świecie i uniknąć ubóstwa przy minimalnym wysiłku. Przygody Łazarza przepełnione są ironią i optymizmem.

To nowe wydanie, przetłumaczone przez Maurycego Manna, jest pierwszym takim w Polsce od ponad sześćdziesięciu lat i zostało wzbogacone o esej dr. Sonii Fajkis, który przybliża zagadnienia związane z literaturą pikarejską.