Życz mi szczęścia

Do tej książki podeszłam z czystą głową bez żadnych oczekiwań i Ludka.. odwaliłaś kawał dobrej roboty!<br> <br> Pierwszy raz miałam styczność z pismem autorki i powiem wam szczerze, że jest ono niesamowite. Prosty i zrozumiały język, gdzie nie musiałam się wysilać, by cokolwiek zrozumieć. Tą historię czytałam na totalnym luzie, a przez to pochłonęłam ją w ciągu kilku dni.<br> <br> Czytając historię Nadii, czułam się naprawdę komfortowo. Ta opowieść to moja bezpieczna przystań do której mogę wracać w każdym możliwym momencie. Po skończeniu jej czułam ogromną pustke i miałam ochotę zacząć ją czytać ponownie.<br> <br> Jestem pod wielkim wrażeniem jak dobrze jest tutaj rozbudowana relacja Igora oraz Nadii. Czułam, że ich uczucie serio jest prawdziwe, a nie tylko "byle by było", jak to w niektórych książkach jest.<br> <br> Bratanica Nadii - Wiki, poprawiała mi humor na każdym kroku. Przysięgam, że nie byłoby momentu w którym nie czułam choć odrobiny rozbawienia, gdy się pojawiała.<br> <br> Jeśli chodzi o naszego głównego bohatera... Przepadłam. Przyznaje z ręką na sercu, że przepadłam. Igorze skradłeś moje serce. To jak została wykreowana jego postać jest jednym wielkim wow! Cieszę się, że miałam okazje przeczytać to cudo, ponieważ znalazłam sobie kolejnego książkowego męża do kolekcji🫣