Złoto spartan

Clive Cussler to autor, który od dawna znajduje się na liście moich ulubionych pisarzy, a samo patrzenie na jego książki na półce sprawia, że chcę je przeczytać, ponieważ mają jedne z najlepszych okładek, jakie widziałem. Nie wiadomo, od czego zacząć z autorem, który ma w swoim dorobku tak wiele książek, ale ja wybrałem przygody Fargo jako moje pierwsze podejście i mimo mieszanych recenzji bardzo mi się spodobały. Chyba jestem czytelnikiem, który chce być zachwycony powieścią przygodową, a nie takim, który będzie siedział i wytykał jej brak stuprocentowego realizmu.

Przeczytałem "Złoto Spartan" w mgnieniu oka, a jest to dość długa powieść, więc to chyba świadczy o tym, jak bardzo mi się podobała. Poszukiwacze przygód i skarbów, Sam i Remi Fargo, natrafiają na mały niemiecki U-boot z czasów drugiej wojny światowej i znajdują w nim nie tylko ciało, ale także zagadkową i niezwykle rzadką butelkę wina. Butelka ta jest jedną z dwunastu należących do Napoleona, a także jedną ze wskazówek prowadzących do starożytnego skarbu. Na trop skarbu wyrusza również Haedon Bondaruk, bezwzględny rosyjski milioner, który nie cofnie się przed niczym, by zdobyć skarb. Nie spodziewał się jednak, że Sam i Remi Fargo staną mu na drodze.

Sam element tajemnicy jest świetnie zrobiony, pozwalając czytelnikowi podróżować po świecie wraz z Fargosami, którzy próbują odnaleźć pozostałe butelki wina i rozszyfrować wiele wskazówek, które, miejmy nadzieję, doprowadzą ich do skarbu. Fargosowie są filantropami, którzy wykorzystują swoją wiedzę i odkrycia, by pomagać innym, wydaje się, że niektórzy czytelnicy patrzą na to z góry, widząc ich bogactwo i rozległą encyklopedyczną wiedzę jako nierealistyczne, ale dla mnie to posuwa fabułę do przodu, a w tym gatunku jest to zmiana, by zobaczyć prawdziwą parę małżeńską podczas przygody. Bardzo podobały mi się ich wspólne sceny i skończyłem książkę podekscytowany myślą o kontynuacji serii.

Uwielbiam książki, które przenoszą czytelnika w różne miejsca, a "Złoto Spartan" zdecydowanie to robi. Chciałbym wymienić kilka najciekawszych momentów, ale oczywiście zrujnowałoby to historię potencjalnym czytelnikom. Wydaje się, że Fargosowie mogą uciec z każdego miejsca i mieć nieskończone życie, ale tak naprawdę nie obchodzi mnie to, dopóki jestem rozbawiony, a byłem aż do samego końca książki.

To świetny początek serii i nie mogę się doczekać, kiedy przeczytam pozostałe książki.

Ksiazka jest pełna scen, w których źli ludzie odbezpieczają broń i pudłują za każdym razem, podczas gdy bohater jednym strzałem zabija trzech z nich. Trzeba pogodzić dobro z tym, co złe. W tej książce było więcej dobra niż zła.

Para poszukiwaczy skarbów natrafia na ukrytą w bagnie niemiecką łódź podwodną z czasów II wojny światowej, a miejscowy antykwariusz próbuje sprzedać stłuczoną część starej butelki po winie. Te dwa wydarzenia rozpoczynają wirującą przygodę, która zabiera parę poszukiwaczy skarbów w podróż dookoła świata. Stawia przed nimi wyzwanie, by stali się ekspertami w dziedzinie tajemniczej kolekcji win Napoleona Bonaparte i rozwiązali zagadki, które doprowadzą ich do głównej wygranej - stosu spartańskiego złota... Niestety, na szczycie tego stosu nie siedzi smok o imieniu Smaug.

Ta książka przypomina mi kolekcję Jamesa Bonda, przez którą ostatnio przechodzę. Obydwie prezentują to samo nastawienie, gdzie główni bohaterowie są niezwyciężeni, mają niewiarygodne szczęście i potrafią rozwiązywać niezrozumiałe zagadki z niemożliwą łatwością. W prawdziwym życiu nie mogłoby się to nigdy zdarzyć, ale dzięki temu powstają całkiem niezłe fabuły. Nie wiem, ile razy poszukiwacze skarbów w tej książce przechytrzyli polujących na nich zbirów w typie mafii. Nawet w nielicznych starciach wręcz mniejszym poszukiwaczom skarbów udawało się wygrać dzięki dobrze wymierzonemu kopniakowi judo lub celnemu rzutowi cegłą z odległości stu metrów, która wbijała się w głowę bandyty, omijając twarz innego poszukiwacza skarbów o milimetry.

Jeśli czytasz tego rodzaju książkę, musisz wyłączyć swoje logiczne myślenie i dać się wciągnąć historii napisanej przez wybitnego Clive'a Cussler'a. Musisz zaakceptować fakt, że to fikcja i cieszyć się jej pozornością.

Ksiazka jest pełna scen, w których źli ludzie odbezpieczają broń i pudłują za każdym razem, podczas gdy bohater jednym strzałem zabija trzech z nich. Trzeba pogodzić dobro z tym, co złe. W tej książce było więcej dobra niż zła.

Para poszukiwaczy skarbów natrafia na ukrytą w bagnie niemiecką łódź podwodną z czasów II wojny światowej, a miejscowy antykwariusz próbuje sprzedać stłuczoną część starej butelki po winie. Te dwa wydarzenia rozpoczynają wirującą przygodę, która zabiera parę poszukiwaczy skarbów w podróż dookoła świata. Stawia przed nimi wyzwanie, by stali się ekspertami w dziedzinie tajemniczej kolekcji win Napoleona Bonaparte i rozwiązali zagadki, które doprowadzą ich do głównej wygranej - stosu spartańskiego złota... Niestety, na szczycie tego stosu nie siedzi smok o imieniu Smaug.

Ta książka przypomina mi kolekcję Jamesa Bonda, przez którą ostatnio przechodzę. Obydwie prezentują to samo nastawienie, gdzie główni bohaterowie są niezwyciężeni, mają niewiarygodne szczęście i potrafią rozwiązywać niezrozumiałe zagadki z niemożliwą łatwością. W prawdziwym życiu nie mogłoby się to nigdy zdarzyć, ale dzięki temu powstają całkiem niezłe fabuły. Nie wiem, ile razy poszukiwacze skarbów w tej książce przechytrzyli polujących na nich zbirów w typie mafii. Nawet w nielicznych starciach wręcz mniejszym poszukiwaczom skarbów udawało się wygrać dzięki dobrze wymierzonemu kopniakowi judo lub celnemu rzutowi cegłą z odległości stu metrów, która wbijała się w głowę bandyty, omijając twarz innego poszukiwacza skarbów o milimetry.

Jeśli czytasz tego rodzaju książkę, musisz wyłączyć swoje logiczne myślenie i dać się wciągnąć historii napisanej przez wybitnego Clive'a Cussler'a. Musisz zaakceptować fakt, że to fikcja i cieszyć się jej pozornością.

Clive Cussler to autor, który od dawna znajduje się na liście moich ulubionych pisarzy, a samo patrzenie na jego książki na półce sprawia, że chcę je przeczytać, ponieważ mają jedne z najlepszych okładek, jakie widziałem. Nie wiadomo, od czego zacząć z autorem, który ma w swoim dorobku tak wiele książek, ale ja wybrałem przygody Fargo jako moje pierwsze podejście i mimo mieszanych recenzji bardzo mi się spodobały. Chyba jestem czytelnikiem, który chce być zachwycony powieścią przygodową, a nie takim, który będzie siedział i wytykał jej brak stuprocentowego realizmu.

Przeczytałem "Złoto Spartan" w mgnieniu oka, a jest to dość długa powieść, więc to chyba świadczy o tym, jak bardzo mi się podobała. Poszukiwacze przygód i skarbów, Sam i Remi Fargo, natrafiają na mały niemiecki U-boot z czasów drugiej wojny światowej i znajdują w nim nie tylko ciało, ale także zagadkową i niezwykle rzadką butelkę wina. Butelka ta jest jedną z dwunastu należących do Napoleona, a także jedną ze wskazówek prowadzących do starożytnego skarbu. Na trop skarbu wyrusza również Haedon Bondaruk, bezwzględny rosyjski milioner, który nie cofnie się przed niczym, by zdobyć skarb. Nie spodziewał się jednak, że Sam i Remi Fargo staną mu na drodze.

Sam element tajemnicy jest świetnie zrobiony, pozwalając czytelnikowi podróżować po świecie wraz z Fargosami, którzy próbują odnaleźć pozostałe butelki wina i rozszyfrować wiele wskazówek, które, miejmy nadzieję, doprowadzą ich do skarbu. Fargosowie są filantropami, którzy wykorzystują swoją wiedzę i odkrycia, by pomagać innym, wydaje się, że niektórzy czytelnicy patrzą na to z góry, widząc ich bogactwo i rozległą encyklopedyczną wiedzę jako nierealistyczne, ale dla mnie to posuwa fabułę do przodu, a w tym gatunku jest to zmiana, by zobaczyć prawdziwą parę małżeńską podczas przygody. Bardzo podobały mi się ich wspólne sceny i skończyłem książkę podekscytowany myślą o kontynuacji serii.

Uwielbiam książki, które przenoszą czytelnika w różne miejsca, a "Złoto Spartan" zdecydowanie to robi. Chciałbym wymienić kilka najciekawszych momentów, ale oczywiście zrujnowałoby to historię potencjalnym czytelnikom. Wydaje się, że Fargosowie mogą uciec z każdego miejsca i mieć nieskończone życie, ale tak naprawdę nie obchodzi mnie to, dopóki jestem rozbawiony, a byłem aż do samego końca książki.

To świetny początek serii i nie mogę się doczekać, kiedy przeczytam pozostałe książki.