Zanim cię znajdę

<p>„Zanim Cię znajdę” to nie tylko książka, którą się czyta - to emocjonalne doświadczenie, które się przeżywa. Zawsze pociągały mnie powieści Johna Irvinga, a ta może być jego najbardziej osobistą, najbardziej skomplikowaną i prawdopodobnie najtrudniejszą, z jaką się spotkałem. Jeśli znasz Irvinga, wiesz, że jego dzieła mogą być emocjonalnie obciążające, a ta nie jest wyjątkiem. Przebrnięcie przez nią zajęło mi miesiąc. Nie dlatego, że jest zła - daleko jej do tego - ale dlatego, że wymaga czasu, cierpliwości i, szczerze mówiąc, emocjonalnych przerw. To ten rodzaj powieści, który trzyma się ciebie, uniemożliwiając jej szybkie przejście. I choć to doceniam, to przyznam też, że musiałem odrywać się od niej co kilka dni, by złapać oddech.</p><p>To historia Jacka Burnsa, hollywoodzkiego aktora z dzieciństwem pełnym zamieszania i tęsknoty. Jest synem Alice, słynnej artystki tatuażu, i Williama Burnsa, wędrownego organisty, którego Jack spędza większość życia próbując zrozumieć. Powieść rozpoczyna się w momencie, gdy młody Jack, mający zaledwie cztery lata, podróżuje z matką po Europie w poszukiwaniu Williama, ojca, który zniknął we mgle europejskich portów morskich i salonów tatuażu. A przynajmniej tak Jack jest przekonany. I właśnie w tym momencie Irving zaczyna bawić się narracją, pamięcią i tym, co wydaje nam się, że wiemy o własnym życiu.</p><p>Książka podzielona jest na pięć części – „Morze Północne i Bałtyckie”, „Morze dziewcząt”, „Szczęściarz”, „Sypiając na igłach” oraz „Doktor Garcia”- z których każda wprowadza nas głębiej w życie Jacka, jego relacje i poszukiwanie prawdy o ojcu. W miarę rozwoju fabuły staje się jasne, że poszukiwanie Williama jest tylko powierzchnią prawdziwej walki Jacka: poszukiwania własnej tożsamości, ukształtowanej i naznaczonej bliznami przez ludzi, którzy mieli na niego największy wpływ, zwłaszcza jego matkę.</p><p>Dzieciństwo Jacka nie jest zwyczajne. Dorasta w otoczeniu kobiet - najpierw w domu z Alice, a następnie w St. Hilda's, szkole dla dziewcząt w Kanadzie, gdzie jest jedynym chłopcem. Jego uroda, naiwność i wrażliwość sprawiają, że staje się celem manipulacji ze strony starszych kobiet w jego życiu. Te doświadczenia pozostawiają głębokie blizny na Jacku, wpływając na jego relacje, poczucie własnej wartości i zdolność rozumienia miłości. Starzejąc się, stając się odnoszącym sukcesy aktorem, Jack jest nawiedzany przez duchy swojej przeszłości - rzeczy, które mu zrobiono, sekrety, które ukrywała przed nim matka, oraz nieuchwytną postać ojca, którego zaczyna nienawidzić, nigdy tak naprawdę nie znając.</p><p>Ta powieść jest pełna złożonych emocji. Z jednej strony jest to opowieść o porzuceniu i długotrwałych skutkach nieobecności ojca. Z drugiej strony chodzi o pogodzenie się z kłamstwami, które sobie wmawiamy i kłamstwami, które są nam wmawiane. Podróż Jacka w celu odkrycia prawdy o swoim ojcu prowadzi go ścieżką bolesnych uświadomień, w których wspomnienia, których się trzymał, okazują się zniekształcone lub wręcz fałszywe. Jako czytelnik, z bólem serca obserwujesz, jak Jack odkrywa te prawdy, a jeszcze bardziej boli cię serce, gdy zdajesz sobie sprawę, jak bardzo został zmanipulowany - zarówno przez matkę, jak i przez własne wspomnienia.</p><p>Powiem wprost: ta książka nie jest łatwa do przebrnięcia. Jest emocjonalnie ciężka i często niewygodna, zwłaszcza gdy Irving zagłębia się w doświadczenia Jacka związane z wykorzystywaniem. Były momenty, w których czułem się naprawdę zaniepokojony i myślę, że jest to zamierzone. Irving chce, abyś czuł się niekomfortowo, abyś zmagał się z brzydotą życia Jacka, tak jak robi to sam Jack. To nie jest książka, która pozwala zachować bezpieczny emocjonalny dystans. Irving wciąga cię w błoto, sprawia, że czujesz się brudny, a potem powoli zaczyna cię z niego wyciągać, choć pod koniec nie bez kilku własnych blizn.</p><p>Ostatecznie „Zanim Cię znajdę” to powieść o pojednaniu - pojednaniu z przeszłością, z ludźmi, którzy nas skrzywdzili i z nami samymi. Opowiada o tym, jak radzimy sobie z kłamstwami, które nam wmówiono i kłamstwami, które sami sobie wmawiamy, a także o tym, jak próbujemy pogodzić się ze światem, który nie zawsze oferuje łatwe odpowiedzi. To trudna lektura, ale warta wysiłku. Styl pisania Irvinga, jak zawsze, jest piękne i rozdzierające serce, pełne mądrości, która pochodzi tylko z głębokiego zrozumienia ludzkiej natury.</p><p>Czy poleciłbym tę książkę? Absolutnie - ale z pewnym zastrzeżeniem. Musisz być przygotowany na emocjonalne żniwo, jakie przyniesie ta książka. Nie jest to powieść dla każdego i rozumiem, dlaczego niektórzy czytelnicy mogą zmagać się z jej długością, mrocznymi tematami i powolnym tempem.&nbsp;</p>