Wyspa bez dostępu do morza

Krystyna Lubelska, uznana dziennikarka związana z magazynem „Polityka”, jest również autorką cenionych powieści. Jej najnowsza książka, "Wyspa bez dostępu do morza", stanowi ostrą krytykę współczesnej cywilizacji medialnej, łącząc w sobie wątki erotyczne, kryminalne oraz liczne poboczne nici fabularne. Tytułowa "Wyspa bez dostępu do morza" symbolizuje podmiejską rezydencję noblisty Aleksandra Santora oraz odizolowaną wyspę Moccata, otoczoną wielkim jeziorem, co podkreśla jej izolację od świata zewnętrznego. Historia rozgrywa się w niezbyt dalekiej przyszłości, gdzie wartość Nagrody Nobla przekroczyła dwadzieścia milionów dolarów, ludzie są klonowani, a pojazdy wyposażone są w autopiloty. Lubelska kreśli groteskowy obraz rodziny Santora, który, chociaż jest geniuszem literackim, wykazuje się despotyzmem. W jego ogromnej posiadłości mieszkają wszystkie dzieci i żony, które nie są zmuszone do pracy, a zamiast tego stają się obiektami jego twórczych obserwacji, pełniąc rolę swoistych królików doświadczalnych.