Wybór prozy

Tadeusz Różewicz, w swoim dzienniku zauważa, że gdy myśl o pisarstwie kieruje w stronę prozy. Ta publikacja skupia się na najciekawszych i reprezentatywnych dziełach autora „Wycieczki do muzeum”, ukazując jego twórczość prozatorską w pełnej krasie. Choć niektórzy krytycy umniejszali znaczenie jego opowiadań i szkiców, wielu innych znawców doceniło ich różnorodność, dynamikę i refleksyjność. Takie utwory jak powieść „Śmierć w starych dekoracjach” czy zbiór esejów „Przygotowanie do wieczoru autorskiego” utrwaliły pozycję Różewicza jako wybitnego prozaika polskiej literatury przełomu lat 60. i 70.

Ten zbiór prezentuje zarówno dobrze znane dzieła, jak i te mniej pamiętane, które jednak odgrywają ważną rolę w karierze i życiu pisarza. Opowiadania łączą tematy partyzanckie z humorem, dokumentują reporterski etap jego kariery literackiej oraz śledzą ślady niezrealizowanej powieści „Sobowtór”. To w jego prozie kryją się odpowiedzi na pytania o to, dlaczego Różewicz nie obrał drogi pisarza katolickiego lub nie został żołnierzem wyklętym; a także jak i gdzie, pomimo awersji do podróży, wielokrotnie wyjeżdżał za granicę. Dowiemy się, co interesowało go we współczesnych gazetach, muzeach i kinach oraz jakie miał poglądy na temat kultury masowej, konsumpcyjnego kapitalizmu i zanieczyszczenia środowiska naturalnego. Zastanawiamy się również, dlaczego po jego śmierci wybrano luterski cmentarz w Sudetach jako miejsce spoczynku.

Nowele, opowiadania i eseje Różewicza to nie tylko arcydzieła literatury, ale również szczera, poruszająca i wielowarstwowa opowieść o współczesnej polskiej tożsamości i kulturze przełomu XX i XXI wieku.