Wojny Putina

<p>Autorem książki „Wojny putina” jest Marcel H Van Herpen, człowiek dobrze kojarzony miłośnikom literatury faktu. Poczytny dziennikarz i specjalista od spraw Europy Środkowej oraz Wschodniej. Swoje umiejętności w zakresie analizy rozwijał https://******.**. jako dyrektor holenderskiego think tanku Cicero Foundation, gdzie przedmiotem badan uczyniono sprawy związane z postępującą integracją europejską. Osobiście kojarzę Marcel H Van Herpen przede wszystkim z książek związanych z postsowieckim blokiem i reportaż „Wojny putina” nie jest tu wyjątkiem. Wydana kilka lat temu książka nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka stanowi wartościowe spojrzenie na korzenie zła współczesnej Rosji. Korzenie, których należałoby szukać jeszcze w bolszewickiej, a wcześniej carskiej Rosji. &nbsp;<br>&nbsp;<br>Reportaż Marcela H Van Herpena koncentruje się zgodnie z sugestywnym tytułem na wojnach rozpętanych przez Władimira Putina i kremlowskie elity. Nie sposób jednak rozpatrywać ideologi współczesnej Rosji bez nawiązania do tradycji imperialnej wyzwanej przez Romanowów czy później Józefa Stalina i jego następców. Reportaż „Wojny putina” &nbsp;został podzielony na trzy części. Pierwsza z nich związana jest z historycznymi uwarunkowaniami rosyjskiego imperializmu mającymi swoje źródła w tradycji i kulturze rosyjskiego społeczeństwa. Druga część książki przenosi nas do lat 90’ XX wieku, gdzie Borys Jelcyn podjął próbę wdrożenia instrumentów zachodniej demokracji do nowopowstałego społeczeństwa Federacji Rosyjskiej. Trzecia, ostatnia część książki skupia się na wojnach, jakie wybuchły zarówno przed objęciem rządów przez Władimira Putina na wiosnę 2000 roku, jak i później, kiedy Prezydent Federacji Rosyjskiej wysłał żołnierzy do Syrii. Mowa &nbsp;</p><p>&nbsp;W moich oczach reportaż „Wojny putina” &nbsp;to przede wszystkim smutny obraz Rosji zakochanej w sobie. Marcel H Van Herpen podkreśla znaczenie opinii publicznej na dalekiej prowincji dla Moskwy, co może zastanawiać, biorąc pod uwagę niebotyczne odległości w państwie rosyjskim. A jednak, jak przekonuje autor książki „Wojny putina”, prawdziwą rolą kremlowskich elit jest podsycanie snu o neoimperialnej Rosji, która pozwala znieść przeciętnym Rosjanom trud życia bez kanalizacji czy bieżącej wody. Marcel H Van Herpen przedstawia niejako w formie didaskaliów przygnębiający obraz rosyjskiego społeczeństwa, które gotowe jest umrzeć za obietnice Moskwy. Nie ważne, kto stoi na czele państwa: car Romanów, Stalin, Chruszczow, Jelcyn czy obecnie Putin, oczekiwania wobec władzy są bardzo jasno określone w oczach rosyjskich obywateli. Autor reportażu „Wojny putina” poświęca temu zagadnieniu sporo miejsca w pierwszej części &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; książki, będącej niejako społeczno-kulturowym zarysem megalomani rosyjskiego społeczeństwa. I choć brzmi to niegroźnie, wydarzenia z lutego ur. wyraźnie pokazały, że Władimir Putin wiedział, co robi. Trudno było mi uwierzyć do tej pory, że mimo niepowodzeń i miażdżących sankcji na Rosję, Prezydent Federacji Rosyjskiej cieszy się poparciem przytłaczającej części społeczeństwa. Po lekturze książki „Wojny putina” łatwiej zrozumieć ten paradoks. &nbsp;<br>&nbsp;<br>Trzeci rozdział książki Marcela H Van Herpena pozostaje najbardziej aktualny, dotyczy bowiem konfliktów zbrojnych w drugiej dekadzie lat 90’ i w pierwszych latach nowego tysiąclecia, które stanowiły już nie tyle zapowiedź, ile twardą realizację imperialnych dążeń Kremla. Autor reportażu stawia tezę, że wszystkie konflikty zbrojne Rosji w ciągu ostatnich trzech dekad służyły odbudowaniu poradzieckiej strefy wpływów. Szczególne miejsca w swojej książce Marcel H Van Herpen poświęca Ukrainie. Zdaniem autora, to właśnie nasz wschodni sąsiad stanowi klucz do realizacji snów o neoimperialnej potędze Rosji. Chodzi nie tylko o odwołanie się do matecznika Rusi Kijowskiej, ale również względy natury pragmatycznej. Możliwość pozyskania tkanki ludzkiej stanowi dla Moskwy ważną przesłankę w obliczu starzejącego się społeczeństwa. Bogaty w złoża surowców mineralnych Donbas stał się obok Krymu symbolem walki o niepodległość Ukrainy już w 2014 roku. Na koniec Marcel H Van Herpen wskazuje na strategiczne znaczenie Ukrainy dla Rosji, określając ja mianem „miękkiego podbrzusza”. Rzeczywiście, jeśli spojrzeć na mapę, to Kijów obok Mińska lezy najbliżej Rosji. Tyle że Mińsk został skutecznie podporządkowany już kilka lat temu, a Kijów wciąż walczy. &nbsp;<br>&nbsp;<br>„Wojny putina” to mocna pozycja dla osób zainteresowanych rzetelna literatura faktu. Bez emocjonalnego zabarwienia i uprzedzeń, Marcel H Van Herpen błyskotliwie opisuje, jak Władimir Putin kroczy ścieżką wyznaczoną przez jego poprzedników: Stalina, Chruszczowa i Breżniewa. Wszyscy oni na swój sposób chcieli uczynić Rosję wielką. Zazwyczaj sposób też oznaczał przemoc, terror i śmierć. Jak przekonuje Marcel H Van Herpen, nie ma powodu, aby uważać, że Władimir Putin samodzielnie zdecyduje się zawrócić z drogi jego poprzedników. &nbsp;</p>

<p>&nbsp;Marcel H Van Herpen to uznany dziennikarz, pracujący w przeszłości https://******.**. dla „New York Times”. To również specjalista obszaru Europy Wschodniej, szczególnie Rosji. Takie informacje uzyskałem, zanim sięgnąłem po książkę „Wojny putina”, aby lepiej zrozumieć, o co chodzi prezydentowi Federacji Rosyjskiej w XXI wieku. Wydawało się, ze widmo wojen w Europie odeszło w niepamięć i stanowi jednie bolesne wspomnienie z minionych dekad. Nic bardziej mylnego. Książka „Wojny putina” swoją premierę miała w 2014 roku nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka, pozostaje jednak szalenie aktualna dla oceny obecnych wydarzeń w Ukrainie. Dość powiedzieć, że Marcel H Van w posłowiu wydanym specjalnie dla polskiego czytelnika, przedstawił swój punkt widzenia na aneksje Krymu przez Federacje Rosyjską przed 9 laty. W ten sposób autor książki „Wojny putina” chciał podkreślić, jak doniosłym wydarzeniem w neoimperialnej historii Rosji był pierwszy akt wojennego dramatu z 2014 roku.&nbsp;<br>&nbsp;<br>Jakiś czas temu znajomy zapytał mnie o książki związane z Rosją i Władimirem Putinem, które warto znać, aby wiedzieć, czego się spodziewać. Szybki rachunek sumienia i... wcale nie jest łatwo wybrać jedno dzieło. Temat jest bowiem tak złożony, że niektórzy pisarze skupiają się na geopolityce, inni na grach wewnątrz kremlowskich elit, jeszcze inni za bohatera swoich książek czynią Władimira Putina i to wokół niego kreślą kolejne grupy wpływów niczym w dawnej, carskiej Rosji. Marcel H Van Herpen zaskoczył mnie swoim podejściem. Autor książki „Wojny putina” szeroko rozpisuje się o duchu imperialnej Rosji, który unosi się nad nią i nie pozwala zapomnieć o potędze największego państwa na świecie. Marcel H Van Herpen przedstawia mechanizmy działania prezydenta Federacji Rosyjskiej na renie międzynarodowej. Skutecznie uśpienie czujności zachodnich polityków nie zmąciły nawet głośne zarzuty o zabójstwo Aleksandra Litwinienki na terytorium stolicy Wielkiej Brytanii. Był to głośny przypadek na działanie służb rosyjskich poza terytorium Federacji, który nigdy nie został wyjaśniony. Autor książki „Wojny putina” przedstawia ponury obraz geopolityczny w Europie od czasów objęcia władzy przez Prezydenta Federacji Rosyjskiej. Wielomiliardowe inwestycje w gazociąg Nordstream 1 jak przekonuje autor reportażu, służy przede wszystkim uzależnianiu gospodarki europejskiej od dostaw Gazpromu. Cóż, można powiedzieć, że tezy przedstawione przez Marcela H Van Herpena pięknie się zestrzały na naszych oczach. W międzyczasie wybudowano gazociąg Nordstream 2, a w połowie ubiegłego roku nieznani sprawcy wysadzili obie nitki. Diagnoza w tym zakresie ze steny znanego dziennikarza jest mocno ponura. Rosji należało się bać, kiedy uzależniała Europę energetycznie od siebie, natomiast zerwanie więzów w tym zakresie przesądza o orientacji Moskwy na wschód. W książce „Wojny putina” &nbsp;znajdziemy opis skomplikowanych relacji Federacji Rosyjskiej z Chińską Republiką Ludową. Autor wskazuje na strategiczne różnice pomiędzy Moskwą i Pekinem, jednocześnie wskazuje jako wspólnego wroga Stany Zjednoczone i reprezentowane przez nie porządek międzynarodowy na świecie. Zadziwiające, że już w 2014 roku Marcel H Van Herpen przedstawił neoimperialne założenia Federacji Rosyjskiej, które miały zmaterializować się w odbudowaniu radzieckiej strefy wpływów. Ukraina pełniła w tej układance kluczową rolę. Autor reportażu już w chwili premiery swojej książki ostrzegał, że przyszłe lata przyniosą przebudzenie rosyjskiego smoka. Obecnie nie brzmi to groźnie, ponieważ Rosja przegrywa militarnie wojnę w Ukrainie. Rzecz w tym, jak przekonuje Marcel H Van Herpen, że Rosjanie mają głęboko wpojoną zależność: albo będą wielcy, albo znikną i nie będzie ich w ogóle. I są w stanie zrobić wiele, aby Mateczka Rosja znów była wielka. &nbsp;<br>&nbsp;<br>Jeśli szukacie książki, która odziera ze złudzeń i pozwala zobaczyć diabła na Kremlu, to reportaż Marcela H Van Herpena mocno wami potrząśnie. Przez fakt, że autor książki „Wojny putina” skupił się na założeniach doktryny neoimperialnej Rosji, treść reportażu pozostaje jeszcze bardziej aktualna niż w chwili premiery. Dlaczego? Kilka lat temu niemal wszyscy łudzili się, że Władimir Putin weźmie sobie kawałek ziemi i przez kolejne dekady w Europie znów będzie spokój. Nieprawda. Nic podobnego nie miało się wydarzyć - Ukraina miała być dopiero pierwszym korkiem do odbudowy sowieckiej strefy wpływów. Jednym z nielicznych, który głośno mówił o tym przed laty był Marcel H Van Herpen, a reportaż „Wojny putina” stanowi świadectwo braku umiejętności słuchania mądrych ludzi. &nbsp;</p>