Wisła się pali

Jedenasta część cyklu "Opowiadania powojenne" autorstwa Stefana Wiecheckiego, znanego jako WIECH, stanowi nie tylko kronikę warszawskiego życia, ale też ukazanie unikalnego języka i gwary mieszkańców stolicy. Wiech, uchwyciwszy esencję Warszawy poprzez przygody i perspektywy przebiegłego Warszawiaka, odkrywa w rzeczywistości absurdalne sytuacje, zderzając je z barwną codziennością pełną zarówno humoru, jak i krytyki. Główną postacią serii jest intrygujący pan "Wątróbka", który z przymrużeniem oka i nutą żartu naigrywa się z rzeczywistości, w tym często z władzy.

Stefan Wiechecki był mistrzem w kreowaniu nowatorskiego stylu, co wielu czytelnikom pozwalało dojrzeć ukryte znaczenia między wierszami. Chociaż jego twórczość wydaje się miejscami lekka, to w rzeczywistości jest refleksyjna i pełna ironii. Wiech przyznawał zresztą, że jego ambicją było jedynie wierne odtworzenie już istniejących form językowych, choć czasami dodawał im świeżości poprzez nowe zwroty. Jego prace, pełne humoru i nostalgii za dawną Warszawą, zdobyły aprobatę wielu, w tym M. Choromańskiego, który uznawał go za jednego z najlepszych współczesnych pisarzy polskich.

Zbiór opowiadań z lat 1965-67 stanowi nie tylko podróż do przeszłości, ale także ukazanie, co sprawiało, że Wiech stał się jednym z najbardziej cenionych i lubianych autorów. To lektura, która gwarantuje uśmiech na twarzy każdego czytelnika, przywołując klimat dawnej stolicy.