Wierszowe dywagacje z akompaniamentem

Zbiór wierszy w tej książce to swoisty manifest twórczy autora, który poprzez swoją poezję wyraża obecność i kreatywność. Stanowią one rodzaj poetyckiego dziennika, w którym autor opisuje swoje doświadczenia – podróże w czasie, spotkane miłości, drobne sukcesy i niepowodzenia. W tekstach tych odnajdziemy wiele dygresji oraz odwołań do piosenek i zasłyszanych zdań, mających dla poety szczególne znaczenie.

Tomik cechuje się różnorodnością form poetyckich, będących swoistym przewodnikiem po stylach i konwencjach literackich. Odnosi się do elegancji prozy Gombrowicza, sarkastycznego humoru poezji Gałczyńskiego i surrealizmu Witkacego, tworząc tym samym unikalną przestrzeń interpretacyjną dla czytelnika.

Henryk Piech sięga również po długie, narracyjne wiersze białe, które pozwalają na głębsze zanurzenie się w jego twórczości. W jego poezji czytelnik odnajdzie ślady współczesnych polskich twórców, których twórczość Piech bacznie obserwuje. Niektóre z jego utworów zadziwiają systemem symboli, które odkrywają przed czytelnikiem metafizyczne aspekty rzeczywistości, wyraźnie fascynujące autora.