Wiedza i jej związki z percepcją wzrokową człowieka

W pedagogice oraz szeroko pojętych badaniach społecznych, analiza obrazów jako metoda odpowiadania na pytania badawcze wciąż nie jest powszechnie stosowanym narzędziem. Proces starannego oglądania obrazów wymaga refleksji nad sposobami, w jakie prezentują one specyficzne wizje różnych społecznych kategorii oraz ludzkich działań w zróżnicowanych obszarach życia. Najważniejsze jednak nie jest to, jak dokładnie obrazy wyglądają, lecz w jaki sposób je postrzegamy. Nasze patrzenie wykracza poza samą percepcję wzrokową, łącząc się z posiadaną wiedzą, co świadczy o tym, że nie istnieje coś takiego jak „naiwne oko”. Obrazy odbieramy przez pryzmat słów, procesów poznawczych i kategorii myślowych. Kluczowe pytania, które powinniśmy sobie zadać, brzmią: w jaki sposób patrzymy? jak opisujemy to, co widzimy? na jakiej podstawie dokonujemy interpretacji?

Rafał Ireneusz Wawer