Więcej krwi wyd. specjalne

Jo Nesbø po raz kolejny udowadnia, że potrafi przenieść czytelnika w świat, w którym każdy oddech może być ostatnim. „Więcej krwi” to bezpośrednia kontynuacja „Krwi na śniegu”, lecz równie dobrze działa jako osobna, pełnokrwista opowieść o przetrwaniu, zdradzie i cienkiej granicy między winą a odkupieniem.

Jon jest człowiekiem przegranym, choć dopiero zaczyna się jego ucieczka. Zdradził nie tego, kogo zdradzać nie wolno - Rybaka, gangstera trzymającego Oslo w garści. Teraz za każdym szelestem, za każdym dźwiękiem kroków w ciemności, spodziewa się zemsty. Życie w stolicy zostaje dla niego zamknięte, więc rusza na północ, aż na kraniec Norwegii. Czym jest człowiek wobec natury i bezkresu tundry, gdzie nawet maszyna śmierci zwana mafią zdaje się drobna wobec siły mroźnego krajobrazu?

Jon znajduje schronienie w leśnej czatowni, gdzie właściwie to nie on sam wybiera miejsce, lecz miejsce wybiera jego. Pomoc przychodzi z najmniej oczekiwanej strony: Lea, wdowa z przeszłością, i jej syn Knut, wnoszą w życie Jona cień człowieczeństwa. To właśnie relacja między nimi nadaje opowieści wyjątkowej mocy - Nesbø balansuje na granicy krwawego thrillera i wzruszającej historii o potrzebie więzi, nawet w świecie, gdzie lojalność jest towarem bardzo drogim.

Jednak prawdziwy wróg nie daje o sobie zapomnieć. Ludzie Rybaka systematycznie zacieśniają krąg, a bezsenne noce pod słońcem północy, które nigdy nie znika z horyzontu, powoli rozrywają psychikę Jona. Czas traci swoje znaczenie, a granica między strachem a obłędem zaciera się coraz bardziej. Czy człowiek może naprawdę uciec przed swoją przeszłością? Czy krwawe porachunki kiedykolwiek pozwalają na nowy początek?

„Więcej krwi” to mroczna, przesycona nordic noir ballada o samotności i winie. Nesbø rezygnuje tu z klasycznej policyjnej intrygi na rzecz klaustrofobicznej opowieści, w której największym przeciwnikiem bohatera jest nie tylko mafia ani nawet natura, lecz on sam - jego własne lęki, wspomnienia i poczucie, że nigdy nie przestanie być ściganym.

Ta książka to thriller inny niż wszystkie - pełen ciszy, która potrafi być głośniejsza niż huk wystrzałów. Atmosfera nieustającego dnia polarnego sprawia, że każda strona pulsuje paranoją i obsesją. To Nesbø w bardziej lirycznej, ale nadal bezlitosnej odsłonie - mistrz, który wie, jak pokazać kruchość człowieka w świecie zbudowanym na krwi.

Jo Nesbø to człowiek, który mógł zostać gwiazdą rocka, legendą norweskiego futbolu albo finansistą na wysokim szczeblu, a został… mistrzem kryminału. I chyba dobrze się stało. Urodzony w 1960 roku w Oslo, zanim napisał pierwszą książkę, zdążył być zawodowym piłkarzem (kontuzja przerwała karierę), studiować ekonomię, pracować jako makler giełdowy i grać w popularnym norweskim zespole Di Derre. Do literatury wszedł z przytupem. Jego debiut, „Człowiek-nietoperz”, otworzył cykl o Harrym Hole - policjancie, który od lat fascynuje czytelników na całym świecie swoją nieustępliwością, ale i skazami. To właśnie dzięki tej serii Nesbø trafił do grona najważniejszych autorów kryminałów XXI wieku. Porównywany bywa do mistrzów skandynawskiego noir, ale jego styl jest nie do podrobienia: brutalny, inteligentny, niepozbawiony czarnego humoru i zawsze zaskakujący. Dziś jego książki sprzedają się w milionach egzemplarzy, tłumaczone są na kilkadziesiąt języków i regularnie okupują listy bestsellerów. Nesbø nie ogranicza się jednak tylko do Harry’ego Hole. Tworzy też thrillery niezależne, jak „Łowcy głów” czy „Królestwo”, a nawet literaturę dla dzieci (seria „Doktor Proktor”).